Χρώματα τα μάτια σου πλημμύρισαν
σαν άστρα που βασίλεψαν γλυκά στον ουρανό,
όνειρα κι απόψε με ξυπνήσανε,
πως θα `ρθεις μου μηνύσανε, φωνές στο δειλινό.
Κι εγώ τρέχω, βάζω τα καλά μου,
στον καθρέφτη φτιάχνω τα μαλλιά μου,
σαν τρελή χτυπάει η καρδιά μου που θα σε δω.
Κοίταξέ με πόσο ομορφαίνω,
σαν τρελός όταν σε περιμένω,
της καρδιάς το φως είν’ αναμμένο
για να βρεις το δρόμο να `ρθεις πάλι, να σε δω.
Έγιναν τα όνειρα οι αλήθειες μου,
γιατί έρχεσαι τις νύχτες μου κρυφά, σαν όνειρο.
Κι εγώ τρέχω, βάζω τα καλά μου,
στον καθρέφτη φτιάχνω τα όνειρά μου,
σαν τρελή χτυπάει η καρδιά μου που θα σε δω.
Κοίταξέ με πόσο ομορφαίνω,
σαν τρελός όταν σε περιμένω,
της καρδιάς το φως είν’ αναμμένο
για να βρεις το δρόμο να `ρθεις πάλι, να σε δω.
Κοίταξέ με πόσο ομορφαίνω,
σαν τρελός όταν σε περιμένω,
της καρδιάς το φως είν’ αναμμένο,
πόσο θα `θελα να `μουν κοντά σου, να σωθώ.
|
Chrómata ta mátia su plimmírisan
san ástra pu vasílepsan gliká ston uranó,
ónira ki apópse me ksipnísane,
pos tha `rthis mu minísane, fonés sto dilinó.
Ki egó trécho, vázo ta kalá mu,
ston kathréfti ftiáchno ta malliá mu,
san trelí chtipái i kardiá mu pu tha se do.
Kitaksé me póso omorfeno,
san trelós ótan se periméno,
tis kardiás to fos in’ anamméno
gia na vris to drómo na `rthis páli, na se do.
Έginan ta ónira i alíthies mu,
giatí érchese tis níchtes mu krifá, san óniro.
Ki egó trécho, vázo ta kalá mu,
ston kathréfti ftiáchno ta ónirá mu,
san trelí chtipái i kardiá mu pu tha se do.
Kitaksé me póso omorfeno,
san trelós ótan se periméno,
tis kardiás to fos in’ anamméno
gia na vris to drómo na `rthis páli, na se do.
Kitaksé me póso omorfeno,
san trelós ótan se periméno,
tis kardiás to fos in’ anamméno,
póso tha `thela na `mun kontá su, na sothó.
|