Χθες το βράδυ
ονειρεύτηκα πως ήσουνα κοντά μου
και ζωντάνεψες ξανά τον έρωτά μου
Χθες το βράδυ
Με φιλούσες
και στο πρόσωπό μου πέφταν τα μαλλιά σου
κι όπως μ’ έσφιγγες θερμά στην αγκαλιά σου
μου μιλούσες
Τραγουδούσε στ’ αυτιά μου
η γλυκιά σου η φωνή
κι ήταν σαν ζωντανή
Χθες το βράδυ
Κι από τότε
δεν μπορώ ούτε στιγμή να ησυχάσω
ούτε τ’ όνειρο εκείνο να ξεχασω
από τότε
Εκείνο τ’ όνειρο στ’ ορκίζομαι παιδί μου
κάθε μου σκέψη αναστατώθηκε ξανά
και δεν ορίζω πια τη ζωή μου
η ανάμνησή σου μονάχα με κυβερνά
|
Chthes to vrádi
onireftika pos ísuna kontá mu
ke zontánepses ksaná ton érotá mu
Chthes to vrádi
Me filuses
ke sto prósopó mu péftan ta malliá su
ki ópos m’ ésfinges thermá stin agkaliá su
mu miluses
Traguduse st’ aftiá mu
i glikiá su i foní
ki ítan san zontaní
Chthes to vrádi
Ki apó tóte
den boró ute stigmí na isicháso
ute t’ óniro ekino na ksechaso
apó tóte
Ekino t’ óniro st’ orkízome pedí mu
káthe mu sképsi anastatóthike ksaná
ke den orízo pia ti zoí mu
i anámnisí su monácha me kiverná
|