|
Όταν με δένεις με τα μάτια σου σαν όμηρο
η κάθε νύχτα μου μαζί σου είναι όνειρο.
Γίνεται έτσι η ζωή σαν παραμύθι
και καταρρίπτονται του έρωτα οι μύθοι.
Έχω ανάγκη το πρωί έναν καφέ
γιατί όλη νύχτα στο κορμί σου ξαγρυπνούσα.
Πάνω στον μαύρο τον παλιό τον καναπέ
στου έρωτά μας το σχοινί ακροβατούσα.
Έχω ανάγκη το πρωί ένα φιλί
από τα χείλη σου να πιω την καλημέρα.
Για να μη σβήσει αυτή η νύχτα η τρελή
απ΄το μυαλό μου κι απ’τη σκέψη σου όλη μέρα.
Όταν κοιτάζεις με τα μάτια σου το άπειρο
θέλω τα χείλη σου να κλέψω να ΄χω λάφυρο.
Μέσα στο ψέμα είσ’ η μόνη μου αλήθεια
κρύβει αγάπη το φιλί κι όχι συνήθεια.
Έχω ανάγκη το πρωί έναν καφέ
γιατί όλη νύχτα στο κορμί σου ξαγρυπνούσα.
Πάνω στον μαύρο τον παλιό τον καναπέ
στου έρωτά μας το σχοινί ακροβατούσα.
Έχω ανάγκη το πρωί ένα φιλί
από τα χείλη σου να πιω την καλημέρα.
Για να μη σβήσει αυτή η νύχτα η τρελή
απ΄το μυαλό μου κι απ’τη σκέψη σου όλη μέρα
|
Όtan me dénis me ta mátia su san ómiro
i káthe níchta mu mazí su ine óniro.
Ginete étsi i zoí san paramíthi
ke katarríptonte tu érota i míthi.
Έcho anágki to pri énan kafé
giatí óli níchta sto kormí su ksagripnusa.
Páno ston mavro ton palió ton kanapé
stu érotá mas to schiní akrovatusa.
Έcho anágki to pri éna filí
apó ta chili su na pio tin kaliméra.
Gia na mi svísi aftí i níchta i trelí
ap΄to mialó mu ki ap’ti sképsi su óli méra.
Όtan kitázis me ta mátia su to ápiro
thélo ta chili su na klépso na ΄cho láfiro.
Mésa sto pséma is’ i móni mu alíthia
krívi agápi to filí ki óchi siníthia.
Έcho anágki to pri énan kafé
giatí óli níchta sto kormí su ksagripnusa.
Páno ston mavro ton palió ton kanapé
stu érotá mas to schiní akrovatusa.
Έcho anágki to pri éna filí
apó ta chili su na pio tin kaliméra.
Gia na mi svísi aftí i níchta i trelí
ap΄to mialó mu ki ap’ti sképsi su óli méra
|
