Πάλι ξημερώματα
δίχως φως και χρώματα
τα παράθυρα μου είναι κλειστά
κι εσύ μου λείπεις
Πάλι ξημερώματα
και με χίλια στόματα
σου φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
μα εσύ δεν είσ’ εδώ
Χωρίς εσένανε
δεν αξίζει τίποτα
τα πάντα γύρω μου
ψεύτικα και ύποπτα
χωρίς εσένανε
δεν υπάρχω χάνομαι
την απουσία σου
στο κορμί μου αισθάνομαι
Πάλι ξημερώματα
δίχως φως και χρώματα
παίρνω χάπι για να κοιμηθώ
κι εσύ μου λείπεις
Πάλι ξημερώματα
κλαίω σ’ άδεια στρώματα
το τηλέφωνο σου είναι κλειστό
κι εσύ δεν είσ’ εδώ
|
Páli ksimerómata
díchos fos ke chrómata
ta paráthira mu ine klistá
ki esí mu lipis
Páli ksimerómata
ke me chília stómata
su fonázo póso s’ agapó
ma esí den is’ edó
Chorís esénane
den aksízi típota
ta pánta giro mu
pseftika ke ípopta
chorís esénane
den ipárcho chánome
tin apusía su
sto kormí mu esthánome
Páli ksimerómata
díchos fos ke chrómata
perno chápi gia na kimithó
ki esí mu lipis
Páli ksimerómata
kleo s’ ádia strómata
to tiléfono su ine klistó
ki esí den is’ edó
|