|
Ήταν Δευτέρα και η νύχτα είχε έρθει πιο νωρίς
Στους δρόμους της Αθήνας δεν περπάταγε κανείς
Έμοιαζε η πόλη σκοτεινή αλλά και άδεια
Απόψε ήταν αλλιώτικη απ’ όλα τ’ άλλα βράδια
Τι έγινε λοιπόν, που χαθήκαν όλοι οι φίλοι;
Σα σύννεφο που απλώθηκε και σκέπασε την ύλη
Δε βλέπω στην ομίχλη, δε με βοηθάει το φως
Μου κρύβει τις εικόνες ένας πυκνός καπνός
Ψάχνω να βρω φίλους να γλεντήσω και να πιω
Να βρω τρόπο για να βγω απ’ το κενό
Να μείνω νέος ζωντανός και μια για πάντα
Να χαίρομαι πραγματικά που φτάνω τα τριάντα
Κι αν έρθει η μοναξιά την πόρτα να χτυπήσει
Ετούτη τη φορά δε θα μπει για να καθίσει
Αλλάξανε τα σχέδια έστω κι αν είμαι μόνος
Μου είπαν κάποιοι φίλοι πως υπάρχει κι άλλος δρόμος
Χωρίς παράπονο χωρίς να πω μια λέξη
θα μείνω στο δωμάτιο μοναχός ώσπου να φέξει
Αλλάξανε τα σχέδια έστω κι αν είμαι μόνος
Μου είπαν κάποιοι φίλοι πως υπάρχει κι άλλος δρόμος
Χωρίς παράπονο χωρίς να πω μια λέξη
θα μείνω στο δωμάτιο μοναχός ώσπου να φέξει
Αποκλείεται απόψε να υπακούσω σ’ άλλο αφέντη
Η ψυχή και το μυαλό δε μου το ξαναεπιτρέπει
Είναι ζήτημα τιμής, ίσως φταίει ο εγωισμός
Ίσως είναι έτσι απλά ένας νέος ελιγμός
Κάθε τόσο αναρωτιέμαι, συνήθως δεν κρατιέμαι
Ξεσπάω κι αντιδρώ σ’ αυτά που δε μου φταίνε
Δεν αλλάζει η συνήθεια, δεν ξεφεύγεις απ’ το χθες
Δε σημαίνει αν αξίζεις πως θα έχεις κι ό,τι θες
Μια επιθυμία να αλλάξεις τον πλανήτη
Μια ακόμη αισιοδοξία πως θα βρεις ό,τι σου λείπει
Σημάδι μιας γενιάς που μεγάλωσε αλλιώς
κι έχει μάθει τη ζωή να τη ζει ενστικτωδώς
Αυτό το βράδυ, δε φοβάμαι
Πιο ήσυχος απόψε, μονάχος μου κοιμάμαι
Σταμάτησα να σκέφτομαι, κουράστηκα λοιπόν
Θα ζω από `δω και πέρα μονάχα το παρόν
Χωρίς παράπονο χωρίς να πω μια λέξη
θα μείνω στο δωμάτιο μοναχός ώσπου να φέξει
Αλλάξανε τα σχέδια έστω κι αν είμαι μόνος
Μου είπαν κάποιοι φίλοι πως υπάρχει κι άλλος δρόμος
Χωρίς παράπονο χωρίς να πω μια λέξη
θα μείνω στο δωμάτιο μοναχός ώσπου να φέξει
|
Ήtan Deftéra ke i níchta iche érthi pio norís
Stus drómus tis Athínas den perpátage kanis
Έmiaze i póli skotiní allá ke ádia
Apópse ítan alliótiki ap’ óla t’ álla vrádia
Ti égine lipón, pu chathíkan óli i fíli;
Sa sínnefo pu aplóthike ke sképase tin íli
De vlépo stin omíchli, de me voithái to fos
Mu krívi tis ikónes énas piknós kapnós
Psáchno na vro fílus na glentíso ke na pio
Na vro trópo gia na vgo ap’ to kenó
Na mino néos zontanós ke mia gia pánta
Na cherome pragmatiká pu ftáno ta triánta
Ki an érthi i monaksiá tin pórta na chtipísi
Etuti ti forá de tha bi gia na kathísi
Alláksane ta schédia ésto ki an ime mónos
Mu ipan kápii fíli pos ipárchi ki állos drómos
Chorís parápono chorís na po mia léksi
tha mino sto domátio monachós óspu na féksi
Alláksane ta schédia ésto ki an ime mónos
Mu ipan kápii fíli pos ipárchi ki állos drómos
Chorís parápono chorís na po mia léksi
tha mino sto domátio monachós óspu na féksi
Apokliete apópse na ipakuso s’ állo afénti
I psichí ke to mialó de mu to ksanaepitrépi
Ine zítima timís, ísos ftei o egismós
Ίsos ine étsi aplá énas néos eligmós
Káthe tóso anarotiéme, siníthos den kratiéme
Ksespáo ki antidró s’ aftá pu de mu ftene
Den allázi i siníthia, den ksefevgis ap’ to chthes
De simeni an aksízis pos tha échis ki ó,ti thes
Mia epithimía na alláksis ton planíti
Mia akómi esiodoksía pos tha vris ó,ti su lipi
Simádi mias geniás pu megálose alliós
ki échi máthi ti zoí na ti zi enstiktodós
Aftó to vrádi, de fováme
Pio ísichos apópse, monáchos mu kimáme
Stamátisa na skéftome, kurástika lipón
Tha zo apó `do ke péra monácha to parón
Chorís parápono chorís na po mia léksi
tha mino sto domátio monachós óspu na féksi
Alláksane ta schédia ésto ki an ime mónos
Mu ipan kápii fíli pos ipárchi ki állos drómos
Chorís parápono chorís na po mia léksi
tha mino sto domátio monachós óspu na féksi
|
