|
Λόγια που μου είπες
μην τα ξανά λες
όλα τα θυμάμαι
έσπασαν οι λύπες
κι έγιναν πολλές
ξέχνα τες και πάμε
χωριστά.
Δε θα σ’ έχω φίλο
θα ‘χουμε χαθεί
μ’ άλλους θα μιλάμε
πράσινο σαν μήλο
τ’ αύριο θα ‘ρθει
τρέξε να το φάμε
χωριστά.
Εγώ κι εσύ και σφαίρες και βελόνες και κλαδιά
περνά – περνά η αγάπη μας, τη βρίσκουν στην καρδιά.
Εσύ κι εγώ και βέλη και σπαθιά για σκοτωμό
περνά – περνά η αγάπη μας, της κόβουν το λαιμό.
Θα περάσει ένας μήνας
θα περάσει κι ένας χρόνος
ίδιο κλάμα, ίδιος πόνος
χωριστά.
Θα περάσει ένας αέρας
και θα σκίσει το μετάξι
που θα το `χουμε κοιτάξει
χωριστά.
Θα περάσει μια ιδέα
ένας φόβος κι ένα χάδι
θα μας βάλουν στο σημάδι
χωριστά.
Θα περάσει κι ένα χέρι
και τα μάτια θα μας κλείσει
και θα τα `χουμε όλα ζήσει
χωριστά.
|
Lógia pu mu ipes
min ta ksaná les
óla ta thimáme
éspasan i lípes
ki éginan pollés
kséchna tes ke páme
choristá.
De tha s’ écho fílo
tha ‘chume chathi
m’ állus tha miláme
prásino san mílo
t’ avrio tha ‘rthi
trékse na to fáme
choristá.
Egó ki esí ke sferes ke velónes ke kladiá
perná – perná i agápi mas, ti vrískun stin kardiá.
Esí ki egó ke véli ke spathiá gia skotomó
perná – perná i agápi mas, tis kóvun to lemó.
Tha perási énas mínas
tha perási ki énas chrónos
ídio kláma, ídios pónos
choristá.
Tha perási énas aéras
ke tha skísi to metáksi
pu tha to `chume kitáksi
choristá.
Tha perási mia idéa
énas fóvos ki éna chádi
tha mas válun sto simádi
choristá.
Tha perási ki éna chéri
ke ta mátia tha mas klisi
ke tha ta `chume óla zísi
choristá.
|
