Σε κοιτάζω στα κλεφτά
που ετοιμάζεσαι να φύγεις
με τους φίλους σου να βγεις
έτσι λίγο για να ξεφύγεις
Σε κοιτάζω να φοράς
το μπλουτζίν που σου πηγαίνει
την κολόνια που αγαπάς
και η ζήλια με τρελαίνει
Ζήλια καίει το μυαλό μου
μες τον πανικό μου
νιώθω πως σε χάνω
τι να κάνω
Ζήλια καίει το κορμί μου
και τη λογική μου
μαύρες σκέψεις κάνω
θα πεθάνω
Σε κοιτάζω στα κλεφτά
να μιλάς στο κινητό σου
και να δίνεις ραντεβού
στο μπαράκι το γνωστό σου
Σε ακούω να μου λες
ότι ίσως και ν’ αργήσεις
κι άγριος φόβος με χτυπά
με την πόρτα που θα κλείσεις
Ζήλια καίει το μυαλό μου
μες τον πανικό μου
νιώθω πως σε χάνω
τι να κάνω
Ζήλια καίει το κορμί μου
και τη λογική μου
μαύρες σκέψεις κάνω
θα πεθάνω
|
Se kitázo sta kleftá
pu etimázese na fígis
me tus fílus su na vgis
étsi lígo gia na ksefígis
Se kitázo na forás
to blutzín pu su pigeni
tin kolónia pu agapás
ke i zília me treleni
Zília kei to mialó mu
mes ton panikó mu
niótho pos se cháno
ti na káno
Zília kei to kormí mu
ke ti logikí mu
mavres sképsis káno
tha petháno
Se kitázo sta kleftá
na milás sto kinitó su
ke na dínis rantevu
sto baráki to gnostó su
Se akuo na mu les
óti ísos ke n’ argísis
ki ágrios fóvos me chtipá
me tin pórta pu tha klisis
Zília kei to mialó mu
mes ton panikó mu
niótho pos se cháno
ti na káno
Zília kei to kormí mu
ke ti logikí mu
mavres sképsis káno
tha petháno
|