Σπασμένο το γυαλί
ματώνει το φιλί
αστέρι μου ποια αγαπάς
της έχεις πει για μας…
Η άδεια μου ζωή
στο ξύλο το καρφί
σταυρός εσύ και πάνω εγώ
στη τρέλα αυτή που ζω
Ζωή με μετράς ζωή αν μ’αγαπάς
δωσ’ μου φτερά φυλακή τα παλιά
και ζήλια μοναξιά
Στο τέλος της γιορτής
που ήρθε πιο νωρίς
βροχή παντού σε ποια θα πας
της έχεις πει για μας
Ζωή με μετράς ζωή αν μ’αγαπάς
δωσ’ μου φτερά φυλακή τα παλιά
και ζήλια μοναξιά
Τη νύχτα αυτή ποιον αγαπάς
εσένα….
αλλού …
στις φλέβες μου ο πυρετός
μου λείπεις σαν Θεός
Ζωή με μετράς και πονάω….
μιας προσευχής το φυλαχτό στη φωτιά
που δε θα’ ρθείς ξανά
|
Spasméno to gialí
matóni to filí
astéri mu pia agapás
tis échis pi gia mas…
I ádia mu zoí
sto ksílo to karfí
stavrós esí ke páno egó
sti tréla aftí pu zo
Zoí me metrás zoí an m’agapás
dos’ mu fterá filakí ta paliá
ke zília monaksiá
Sto télos tis giortís
pu írthe pio norís
vrochí pantu se pia tha pas
tis échis pi gia mas
Zoí me metrás zoí an m’agapás
dos’ mu fterá filakí ta paliá
ke zília monaksiá
Ti níchta aftí pion agapás
eséna….
allu …
stis fléves mu o piretós
mu lipis san Theós
Zoí me metrás ke ponáo….
mias prosefchís to filachtó sti fotiá
pu de tha’ rthis ksaná
|