Από μέρες μ’ άλλο ύφος με κοιτάζεις
από μέρες με κοιτάς ειρωνικά,
κάτι θέλεις να μου πεις αλλά διστάζεις
για καθάρισε σταράτα κι ανδρικά.
Την συνείδησή μου εγώ
την έχω εντάξει
κι ό,τι γίνει
και για μένα θα χαράξει.
Για τι πράγμα έχεις τόσο αγριέψει,
για τι πράγμα ψάχνεις να βρεις αφορμές;
Η καρδιά μου δεν μπορεί να το μαντέψει
και με κάνεις να περνώ μαύρες στιγμές
Την συνείδησή μου εγώ
την έχω εντάξει
κι ό,τι γίνει
και για μένα θα χαράξει.
Μήπως έχει, δυστυχία μου τρομάξει,
μήπως βρήκες κάποιαν άλλη με λεφτά;
Δεν πειράζει κι αν η γνώμη σου έχει αλλάξει
τυχερά είναι στον κόσμο όλα αυτά.
Την συνείδησή μου εγώ
την έχω εντάξει
κι ό,τι γίνει
και για μένα θα χαράξει.
|
Apó méres m’ állo ífos me kitázis
apó méres me kitás ironiká,
káti thélis na mu pis allá distázis
gia kathárise staráta ki andriká.
Tin sinidisí mu egó
tin écho entáksi
ki ó,ti gini
ke gia ména tha charáksi.
Gia ti prágma échis tóso agriépsi,
gia ti prágma psáchnis na vris aformés;
I kardiá mu den bori na to mantépsi
ke me kánis na pernó mavres stigmés
Tin sinidisí mu egó
tin écho entáksi
ki ó,ti gini
ke gia ména tha charáksi.
Mípos échi, distichía mu tromáksi,
mípos vríkes kápian álli me leftá;
Den pirázi ki an i gnómi su échi alláksi
ticherá ine ston kósmo óla aftá.
Tin sinidisí mu egó
tin écho entáksi
ki ó,ti gini
ke gia ména tha charáksi.
|