|
Όλοι οι φίλοι μου
είναι στεναχωρημένοι
όλοι οι φίλοι μου
στα προβλήματα κλεισμένοι
Κι εσύ σαν κι αυτούς
άσε πια τους βυθούς
κι έλα να πιαστείς απ’ τον ουρανό μου
Θέλω να μου μιλάς
στα κενά της λογικής σου
θέλω να με κερνάς
θάλασσες
Ήπια
κάποια βραδιά
κι είπα
ζήτω η καρδιά
Κάπου ήπια
κάποια βραδιά
και είπα
ζήτω η καρδιά
Όλοι οι φίλοι μου
ζούνε στις υπεκφυγές τους
σα να ‘ναι ξένοι που
που κρατούν τις άμυνές τους
Κι εσύ
τι μου λες
τι κουβέντες πλαστικές
δώσ’ μου τις ρωγμές που ‘χεις στην ψυχή σου
|
Όli i fíli mu
ine stenachoriméni
óli i fíli mu
sta provlímata klisméni
Ki esí san ki aftus
áse pia tus vithus
ki éla na piastis ap’ ton uranó mu
Thélo na mu milás
sta kená tis logikís su
thélo na me kernás
thálasses
Ήpia
kápia vradiá
ki ipa
zíto i kardiá
Kápu ípia
kápia vradiá
ke ipa
zíto i kardiá
Όli i fíli mu
zune stis ipekfigés tus
sa na ‘ne kséni pu
pu kratun tis áminés tus
Ki esí
ti mu les
ti kuvéntes plastikés
dós’ mu tis rogmés pu ‘chis stin psichí su
|
