Ένα ζόρι που τραβώ κοίτα εδώ, κοίτα εδώ,
όταν είσαι δίπλα μου δεν μπορώ, δεν μπορώ
να βρω λέξεις να σου πω, να σου πω σ’ αγαπώ
μια κουβέντα είναι ρε γαμώτο.
Κι όταν φεύγεις μακριά τι καλά, τι καλά
κάνω πράγματα τρελά μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα
σαν το ρήτορα μιλώ τον τρελό, τον τρελό
χίλιες λέξεις στο λεπτό.
Κι εγώ που νόμιζα ότι όλα τα ξέρω
μοιάζω σαν βλάκας όταν κοιτώ
τα δυο σου μάτια όταν κοιτάζω
παραπατάω παραμιλώ
ένα ζόρι που τραβώ κοίτα εδώ, κοίτα εδώ.
Μα ένα βράδυ θα τα πιω, θα τα πιω, θα τα πιω
και θα έρθω να σε βρω να στα πω, να στα πω
όλα εκείνα που εδώ και καιρό και καιρό
μ’ έχουνε κάνει και έχω πιάσει πάτο.
|
Έna zóri pu travó kita edó, kita edó,
ótan ise dípla mu den boró, den boró
na vro léksis na su po, na su po s’ agapó
mia kuvénta ine re gamóto.
Ki ótan fevgis makriá ti kalá, ti kalá
káno prágmata trelá bla bla bla, bla bla bla
san to rítora miló ton treló, ton treló
chílies léksis sto leptó.
Ki egó pu nómiza óti óla ta kséro
miázo san vlákas ótan kitó
ta dio su mátia ótan kitázo
parapatáo paramiló
éna zóri pu travó kita edó, kita edó.
Ma éna vrádi tha ta pio, tha ta pio, tha ta pio
ke tha értho na se vro na sta po, na sta po
óla ekina pu edó ke keró ke keró
m’ échune káni ke écho piási páto.
|