Σαν το δώρο του έρωτα,
βαθιά μες στην καρδιά μου,
σαν τα λόγια που μου ’λεγες
και πίστευ’ άθελά μου.
Και το ξέρεις πως ξέρω, με την ίδια λαχτάρα,
σαν γλυκιά παιδική τρομάρα,
που το Δράκουλα, στη μεγάλη οθόνη,
με το φως της αυγής, κάνει σκόνη.
Το κορμί σου που λάτρεψα
και κλέβει η λαλιά μου,
ελπίδες η ανάσα σου,
που μέσα βλέπω τα όνειρά μου.
Και το ξέρεις πως ξέρω, με την ίδια λαχτάρα,
σαν γλυκιά παιδική τρομάρα,
που το Δράκουλα, στη μεγάλη οθόνη,
με το φως της αυγής, κάνει σκόνη.
Με τα χρόνια που περάσαν,
μια καυτή θέλησή σου,
σαν καθρέφτης που ράγισε,
οι σκιές της ψυχής σου.
Και το ξέρεις πως ξέρω, με την ίδια λαχτάρα,
σαν γλυκιά παιδική τρομάρα,
που το Δράκουλα, στη μεγάλη οθόνη,
με το φως της αυγής, κάνει σκόνη.
Τα κομμάτια που μάζεψα,
η κρυφή άρνησή σου,
βλέπω μέσα το μέλλον μας,
τη ζωή μου μαζί σου.
Και το ξέρεις πως ξέρω, με την ίδια λαχτάρα,
σαν γλυκιά παιδική τρομάρα,
που το Δράκουλα, στη μεγάλη οθόνη,
με το φως της αυγής, κάνει σκόνη.
|
San to dóro tu érota,
vathiá mes stin kardiá mu,
san ta lógia pu mu ’leges
ke pístev’ áthelá mu.
Ke to kséris pos kséro, me tin ídia lachtára,
san glikiá pedikí tromára,
pu to Drákula, sti megáli othóni,
me to fos tis avgís, káni skóni.
To kormí su pu látrepsa
ke klévi i laliá mu,
elpídes i anása su,
pu mésa vlépo ta ónirá mu.
Ke to kséris pos kséro, me tin ídia lachtára,
san glikiá pedikí tromára,
pu to Drákula, sti megáli othóni,
me to fos tis avgís, káni skóni.
Me ta chrónia pu perásan,
mia kaftí thélisí su,
san kathréftis pu rágise,
i skiés tis psichís su.
Ke to kséris pos kséro, me tin ídia lachtára,
san glikiá pedikí tromára,
pu to Drákula, sti megáli othóni,
me to fos tis avgís, káni skóni.
Ta kommátia pu mázepsa,
i krifí árnisí su,
vlépo mésa to méllon mas,
ti zoí mu mazí su.
Ke to kséris pos kséro, me tin ídia lachtára,
san glikiá pedikí tromára,
pu to Drákula, sti megáli othóni,
me to fos tis avgís, káni skóni.
|