Κάποτε κάποια μέρα σε τούτη τη ζωή
ο ήλιος και για μένα θα φέξει ένα πρωί
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
Κάποτε θα μ’ αφήσουν να ανοίξω τα φτερά
να φύγω να γλιτώσω να βρω κι εγώ χαρά
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
Κάποτε κι η γυναίκα που μ’ έχει απαρνηθεί
πικρά θα μετανιώσει και θα ‘ρθει να με βρει
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
|
Kápote kápia méra se tuti ti zoí
o ílios ke gia ména tha féksi éna pri
ki an m’ échi i tíchi variá katadikási
tha féksi méra na mu chamogelási
Kápote tha m’ afísun na anikso ta fterá
na fígo na glitóso na vro ki egó chará
ki an m’ échi i tíchi variá katadikási
tha féksi méra na mu chamogelási
Kápote ki i gineka pu m’ échi aparnithi
pikrá tha metaniósi ke tha ‘rthi na me vri
ki an m’ échi i tíchi variá katadikási
tha féksi méra na mu chamogelási
|