|
Κάποτε ζήλεψα κι εγώ
δυο πλάνα μαύρα μάτια
αρχοντοπούλας όμορφης
που μοιάζαν σαν διαμάντια.
Μια μέρα που μεθούσαμε
σε μια ρομάντζα φίνα
μες στην καρδιά μου
φαίνονταν σαν Μπαίκερ Ζοζεφίνα.
Καθόμουν και τη θαύμαζα
σαν να ‘ταν Ζοζεφίνα.
Δεν άργησε και φάνηκε
η άπιστη καρδιά της,
σαν σκλάβο με είχε ισόβια
μέσα στην αγκαλιά της.
Αισθάνομαι το λάθος μου
που πήγα ν’ αγαπήσω,
γυναίκα άπιστη τρελή
γιατί να σε γνωρίσω.
|
Kápote zílepsa ki egó
dio plána mavra mátia
archontopulas ómorfis
pu miázan san diamántia.
Mia méra pu methusame
se mia romántza fína
mes stin kardiá mu
fenontan san Beker Zozefína.
Kathómun ke ti thafmaza
san na ‘tan Zozefína.
Den árgise ke fánike
i ápisti kardiá tis,
san sklávo me iche isóvia
mésa stin agkaliá tis.
Esthánome to láthos mu
pu píga n’ agapíso,
gineka ápisti trelí
giatí na se gnoríso.
|
