|
Κάπου σ’ ένα χωριό
δίπλα σε μια σκοτεινή, ψεύτικη αγκαλιά,
οι μανάδες σφάζουν τα παιδιά τους
τραβάνε από το στήθος την καρδιά τους.
Κάπου σ’ ένα χωριό
δε γιορτάζουν τις χαρές
το θεό τους βρίζουν οι γριές
κι οι πιστοί σταυρώνουν ανθισμένες αμυγδαλιές.
Κάπου σ’ ένα χωριό
δεν κλαίει ποτέ κανείς
και σ’ αγαπώ δε λένε σιγανά
μόνο το κράζουν σε μεγάφωνα λευκά.
Κι εγώ είμαι εκεί
κι εγώ είμαι εκεί.
κι ο νους μας αρρωσταίνει απ’ τον αέρα
γιατί ο ήλιος δεν πετάει φωτιές
γιατί στο δάσος τους, φορέσαν κουνουπιέρα.
Γιατί ο άνθρωπος δεν εκπνέει ευχές
γιατί μολύνθηκε ο εγκέφαλος εκεί πέρα.
Κι εγώ είμαι εκεί,
κι εσύ είσαι εκεί
κι ο νους μας αρρωσταίνει απ’ τον αέρα.
Τη μνήμη μας ταϊζουνε ναρκωτικά
από λωτούς παρασκευασμένα
και τα αγριόχορτα που φύτρωσαν στο δάσος μαζικά
με ροζ χαρτιά τα κρατάνε πεθαμένα.
Και τώρα πια μας τελείωσε η μπογιά
που μ’ αυτή έγραφε no pasara ο κόσμος
και το μικρό δε θα ξεμυτίσει απ’ τη φωλιά
γιατί μας ντάντεψε στα πόδια του ο τρόμος.
Κι όλα τα φτιάχνουνε να μοιάζουνε σωστά
κι όσα δεν μπόρεσαν, θυσίες τα πουλάνε
και το πληρώνουμε με τόκους ακριβά
στο χωριό όπου κανίβαλοι κυβερνάνε.
|
Kápu s’ éna chorió
dípla se mia skotiní, pseftiki agkaliá,
i manádes sfázun ta pediá tus
traváne apó to stíthos tin kardiá tus.
Kápu s’ éna chorió
de giortázun tis charés
to theó tus vrízun i griés
ki i pisti stavrónun anthisménes amigdaliés.
Kápu s’ éna chorió
den klei poté kanis
ke s’ agapó de léne siganá
móno to krázun se megáfona lefká.
Ki egó ime eki
ki egó ime eki.
ki o nus mas arrosteni ap’ ton aéra
giatí o ílios den petái fotiés
giatí sto dásos tus, forésan kunupiéra.
Giatí o ánthropos den ekpnéi efchés
giatí molínthike o egkéfalos eki péra.
Ki egó ime eki,
ki esí ise eki
ki o nus mas arrosteni ap’ ton aéra.
Ti mními mas taizune narkotiká
apó lotus paraskevasména
ke ta agrióchorta pu fítrosan sto dásos maziká
me roz chartiá ta kratáne pethaména.
Ke tóra pia mas teliose i bogiá
pu m’ aftí égrafe no pasara o kósmos
ke to mikró de tha ksemitísi ap’ ti foliá
giatí mas ntántepse sta pódia tu o trómos.
Ki óla ta ftiáchnune na miázune sostá
ki ósa den bóresan, thisíes ta puláne
ke to plirónume me tókus akrivá
sto chorió ópu kanívali kivernáne.
|
