|
Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
δυο χρόνια πέρασαν και κάτι,
πόσο μου ‘χουν λείψει τα ματάκια σου,
που τα διώξαν τα δικά μου λάθη.
Κι όμως με θυμάσαι τα Χριστούγεννα,
που γιορτάζω κι είμαι τόσο μόνος,
πίνω στην υγειά σου και σου εύχομαι,
πίσω να σε φέρει ο νέος χρόνος.
Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
που ‘χε τα σημάδια απ’ το κραγιόν σου
κι ήρθαν στο μυαλό μου όλα τα βράδια σου
κι ότι κράτησα απ’ το παρελθόν σου.
Κι όμως με θυμάσαι τα Χριστούγεννα,
που γιορτάζω κι είμαι τόσο μόνος,
πίνω στην υγειά σου και σου εύχομαι,
πίσω να σε φέρει ο νέος χρόνος.
Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
τέτοια μέρα πως να σε ξεχάσω,
ήταν άγια μέρα που σε γνώρισα
κι έτυχε ίδια μέρα να σε χάσω.
|
Píra ta Christugenna mia kárta su,
dio chrónia pérasan ke káti,
póso mu ‘chun lipsi ta matákia su,
pu ta dióksan ta diká mu láthi.
Ki ómos me thimáse ta Christugenna,
pu giortázo ki ime tóso mónos,
píno stin igiá su ke su efchome,
píso na se féri o néos chrónos.
Píra ta Christugenna mia kárta su,
pu ‘che ta simádia ap’ to kragión su
ki írthan sto mialó mu óla ta vrádia su
ki óti krátisa ap’ to parelthón su.
Ki ómos me thimáse ta Christugenna,
pu giortázo ki ime tóso mónos,
píno stin igiá su ke su efchome,
píso na se féri o néos chrónos.
Píra ta Christugenna mia kárta su,
tétia méra pos na se ksecháso,
ítan ágia méra pu se gnórisa
ki étiche ídia méra na se cháso.
|
