Δε με φοβίσαν κύματα
χιόνια κι ανεμοβρόχια
όσο με φόβισες εσύ
κατηραμένη φτώχεια,
όσο με φόβισες εσύ
κατηραμένη φτώχεια
Απ’ τα φτωχά μου όνειρα
ένα σωστό δεν βγαίνει
όλα τα σκόρπισες εσύ
φτώχεια κατηραμένη,
όλα τα σκόρπισες εσύ
φτώχεια κατηραμένη
Στον έρωτα και στην ζωή
όπου και να με νιώσεις
φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
χωρίς να με πληγώσεις
φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
χωρίς να με πληγώσεις
|
De me fovísan kímata
chiónia ki anemovróchia
óso me fóvises esí
katiraméni ftóchia,
óso me fóvises esí
katiraméni ftóchia
Ap’ ta ftochá mu ónira
éna sostó den vgeni
óla ta skórpises esí
ftóchia katiraméni,
óla ta skórpises esí
ftóchia katiraméni
Ston érota ke stin zoí
ópu ke na me niósis
ftóchia den pérase stigmí
chorís na me pligósis
ftóchia den pérase stigmí
chorís na me pligósis
|