Κατηγορούμενο κορμί
χωρίς απολογία,
από ανθρώπινες καρδιές
έπαθα χίλιες συμφορές
κι ήρθα σ’ απελπισία.
Έχω πικρό παράπονο,
γι’ αυτήν την αδικία,
αθώος και κατάδικος
την ίδια τιμωρία.
Έχω πικρό παράπονο,
γι’ αυτήν την αδικία,
αθώος και κατάδικος
την ίδια τιμωρία.
Εσύ βρε μοίρα μου ’δωσες
το πιο μεγάλο μπάτσο
κι από γυναίκα πονηρή,
έπαθα μέσα στη ζωή,
το πιο βαρύ στραπάτσο.
Έχω πικρό παράπονο,
γι’ αυτήν την αδικία,
αθώος και κατάδικος
την ίδια τιμωρία.
Κατηγορούμενο κορμί
χωρίς ποτέ να φταίξω,
μέσα στις τόσες μου πληγές,
κλείσανε πόρτες και καρδιές
και μ’ άφησαν απ’ έξω.
Έχω πικρό παράπονο,
γι’ αυτήν την αδικία,
αθώος και κατάδικος
την ίδια τιμωρία.
|
Katigorumeno kormí
chorís apologia,
apó anthrópines kardiés
épatha chílies simforés
ki írtha s’ apelpisía.
Έcho pikró parápono,
gi’ aftín tin adikía,
athóos ke katádikos
tin ídia timoría.
Έcho pikró parápono,
gi’ aftín tin adikía,
athóos ke katádikos
tin ídia timoría.
Esí vre mira mu ’doses
to pio megálo bátso
ki apó gineka ponirí,
épatha mésa sti zoí,
to pio varí strapátso.
Έcho pikró parápono,
gi’ aftín tin adikía,
athóos ke katádikos
tin ídia timoría.
Katigorumeno kormí
chorís poté na ftekso,
mésa stis tóses mu pligés,
klisane pórtes ke kardiés
ke m’ áfisan ap’ ékso.
Έcho pikró parápono,
gi’ aftín tin adikía,
athóos ke katádikos
tin ídia timoría.
|