|
Όλοι έχουν βάσανα στον κόσμο,
αλλού αρρωσταίνει η αδερφή
άλλον, φαντάρο τον φωνάζουν
και τονε ντύνουν στο χακί.
Άλλος απ’ το χωρίο κινάει
και πάει στην πόλη για δουλειά
κι άλλος στους δρόμους τριγυρνάει
σαν κάτι αδέσποτα σκυλιά.
Και τα χρόνια πέρασαν δίχως αλλαγή
κι όλο περιμένουμε, κάτι να φανεί…
Όλοι έχουν βάσανα στον κόσμο,
κάτσε κοντά μου να στα πω
αν ψάξεις ολονών τα μάτια
θα δεις το δακρυ το θαμπο.
Κι είναι και κάτι γριές μανάδες
που χάσαν τους μοναχογιούς
κι όλο κοιταν φωτογραφίες
και κλαίνε τους εσπερινούς…
Και τα χρόνια πέρασαν δίχως αλλαγή
κι όλο περιμένουμε, κάτι να φανεί…
|
Όli échun vásana ston kósmo,
allu arrosteni i aderfí
állon, fantáro ton fonázun
ke tone ntínun sto chakí.
Άllos ap’ to chorío kinái
ke pái stin póli gia duliá
ki állos stus drómus trigirnái
san káti adéspota skiliá.
Ke ta chrónia pérasan díchos allagí
ki ólo periménume, káti na fani…
Όli échun vásana ston kósmo,
kátse kontá mu na sta po
an psáksis olonón ta mátia
tha dis to dakri to thabo.
Ki ine ke káti griés manádes
pu chásan tus monachogius
ki ólo kitan fotografíes
ke klene tus esperinus…
Ke ta chrónia pérasan díchos allagí
ki ólo periménume, káti na fani…
|
