Σαν ήλιος καίει, λάμπει σαν γυαλί.
Μου το `πες τότε, δεν κρατάει πολύ.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Ποια μοίρα παίζει και γελάει με μας;
Δεν έχεις τώρα πουθενά να πας.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Δεν έχω φύγει, είμαι ακόμα εδώ.
Μια μέρα θα `μαι όνειρο κι εγώ.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε.
Κάτι τους δένει και μοιάζουν ξένοι,
τα χέρια ανοίγουν και πετάνε.
Όσοι αγαπάνε κι όσοι πονάνε
τα μάτια κλείνουν και γελάνε
κάτι τους δένει…και πετάνε..
|
San ílios kei, lábi san gialí.
Mu to `pes tóte, den kratái polí.
Όsi agapáne ki ósi ponáne
ta mátia klinun ke geláne.
Káti tus déni ke miázun kséni,
ta chéria anigun ke petáne.
Pia mira pezi ke gelái me mas;
Den échis tóra puthená na pas.
Όsi agapáne ki ósi ponáne
ta mátia klinun ke geláne.
Káti tus déni ke miázun kséni,
ta chéria anigun ke petáne.
Den écho fígi, ime akóma edó.
Mia méra tha `me óniro ki egó.
Όsi agapáne ki ósi ponáne
ta mátia klinun ke geláne.
Káti tus déni ke miázun kséni,
ta chéria anigun ke petáne.
Όsi agapáne ki ósi ponáne
ta mátia klinun ke geláne
káti tus déni…ke petáne..
|