Δε μου λέτε χθες το βράδυ ο θυμός σου τι ήτανε,
δυο σου φίλοι μ’ ανταμώσανε και για σένα μου ‘πανε, γεια σου.
Δεν μπορώ να καταλάβω τα δικά σου μυστικά,
στους γιατρούς θε να με ρίξεις να πεθάνω φθισικιά, μάλιστα!,
Τα ματάκια σου πουλί μου χαμηλώνεις δε μου λες,
σαν γυρίσουν και με ιδούνε στην καρδιά με σφάζουνε, γεια σου.
Γεια σου Λάμπρο με τη λύρα σου
Έλα να αλλάξουμε καρδιές να πάρεις τη δική μου
να δεις πως βασανίζεται για σένα το κορμί μου.
Γεια σου Ρόζα
|
De mu léte chthes to vrádi o thimós su ti ítane,
dio su fíli m’ antamósane ke gia séna mu ‘pane, gia su.
Den boró na katalávo ta diká su mistiká,
stus giatrus the na me ríksis na petháno fthisikiá, málista!,
Ta matákia su pulí mu chamilónis de mu les,
san girísun ke me idune stin kardiá me sfázune, gia su.
Gia su Lábro me ti líra su
Έla na alláksume kardiés na páris ti dikí mu
na dis pos vasanízete gia séna to kormí mu.
Gia su Róza
|