Πώς θα σου φαινόταν λοιπόν φιλαράκο
αν απόψε το βράδυ βγαίναμε όλοι μαζί
μια νυχτιάτικη βόλτα μεσ’ το κέντρο της πόλης
στο ρυθμό που σκοτώνει όπως ξέρουν αυτοί
Πάμε!
Ήρθαμε απόψε από τόσο μακριά
με τέρμα το γκάζι και βρώμικα μυαλά
φτερά στο κεφάλι, τα μάτια μας θολά
τα όπλα μας γεμάτα και κρυμμένα καλά στα φορτηγά,
στα φορτηγά
Από τα προάστια κι απ’ τα γύρω χωριά
Άραβες και νέγροι Βεδουίνοι με σπαθιά
δεν είχαμε σκοπό να πάμε τόσο βαθιά
μα κάποιος από μας στο δρόμο πέταξε τη λέξη φωτιά,
τη λέξη φωτιά
Καλέστε τα πλήθη που με τρόμο κοιτάν το καρναβάλι μας,
ουρλιάζοντας πιο δυνατά
Λα λα λα …
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να ‘ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή
Περπατάμε στην πόλη σαν μια μηχανή
και νιώθουμε σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί
κάνουμε θόρυβο κι αυτό είναι γεγονός
Μιλάω για μια γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς,
κάπως αλλιώς
Και τα πάντα πέφτουν όταν πέσουμε μαζί τους
πιάσ’ το νόημα, πιάσ’ το νόημα
Πάει να πει
Λα λα λα …
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να ‘ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή
Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ,
ετοιμάζει να μπει στον καινούριο χορό
είμαι πάνω, είμαι κάτω, είμαι κει, είμαι εδώ
|
Pós tha su fenótan lipón filaráko
an apópse to vrádi vgename óli mazí
mia nichtiátiki vólta mes’ to kéntro tis pólis
sto rithmó pu skotóni ópos ksérun afti
Páme!
Ήrthame apópse apó tóso makriá
me térma to gkázi ke vrómika mialá
fterá sto kefáli, ta mátia mas tholá
ta ópla mas gemáta ke krimména kalá sta fortigá,
sta fortigá
Apó ta proástia ki ap’ ta giro choriá
Άraves ke négri Oeduíni me spathiá
den ichame skopó na páme tóso vathiá
ma kápios apó mas sto drómo pétakse ti léksi fotiá,
ti léksi fotiá
Kaléste ta plíthi pu me trómo kitán to karnaváli mas,
urliázontas pio dinatá
La la la …
Penínta chrónia periméname gia aftí ti vradiá
tha tragudáme óli níchta ki ute pónos ute chará
I erastés échun anápsi ki orkistíkan na ‘ne pisti
Penínta chrónia periméname gia aftí ti giortí
Perpatáme stin póli san mia michaní
ke nióthume san vómva étimi na ekragi
kánume thórivo ki aftó ine gegonós
Miláo gia mia geniá pu dokimázi tin tíchi tis alliós,
kápos alliós
Ke ta pánta péftun ótan pésume mazí tus
piás’ to nóima, piás’ to nóima
Pái na pi
La la la …
Penínta chrónia periméname gia aftí ti vradiá
tha tragudáme óli níchta ki ute pónos ute chará
I erastés échun anápsi ki orkistíkan na ‘ne pisti
Penínta chrónia periméname gia aftí ti giortí
O chrónos ine tóra ke o tópos ine edó,
etimázi na bi ston kenurio choró
ime páno, ime káto, ime ki, ime edó
|