Αν όπου ζεις
τα χρώματα μαύρα τα δεις
αν καίγεσαι κι απελπιστείς
ανάτρεψε τόσα ποτέ κερνάω καφέ
Αν οδηγείς
και πιάσεις τραγούδι ψυχής
με στίχους αν συγκινηθείς τα όχι σου κάνε τα ναι
κερνάω καφέ
Θυμήσου αν
φίλοι και άλλοι σε πίκραναν
Οι εγωισμοί σου αν μίκρυναν
κι αν η σιωπή μια τρέλα
αν προορισμούς σου δεν έφτασες
αν σου λείπω κάπως κι έσπασες
καφέ κερνάω έλα
Αν το πρωί
φορτίο η μέρα βαρύ
και αν πέφτει στην πόλη βροχή
προγράμματα ακύρωσε και κερνάω καφέ
Αν μ’ αγαπάς
στη μνήμη σου αν με κρατάς
αν τέσσερις τοίχους κοιτάς
εγώ σε ένα έργο μ’ εφέ κερνάω καφέ
|
An ópu zis
ta chrómata mavra ta dis
an kegese ki apelpistis
anátrepse tósa poté kernáo kafé
An odigis
ke piásis tragudi psichís
me stíchus an sigkinithis ta óchi su káne ta ne
kernáo kafé
Thimísu an
fíli ke álli se píkranan
I egismi su an míkrinan
ki an i siopí mia tréla
an proorismus su den éftases
an su lipo kápos ki éspases
kafé kernáo éla
An to pri
fortío i méra varí
ke an péfti stin póli vrochí
prográmmata akírose ke kernáo kafé
An m’ agapás
sti mními su an me kratás
an tésseris tichus kitás
egó se éna érgo m’ efé kernáo kafé
|