|
Για χάρη σου νυχτώθηκα,
στην παγωνιά κλειδώθηκα.
Για χάρη σου, λουλούδι μου,
αρχίζω το τραγούδι μου.
Τώρα με την ξαστεριά
έβγα στην ανηφοριά.
Κι εγώ θα σ’ αγαπάω
είτε θες είτε δε θες,
ακόμα κι αν ο ήλιος
βγει μια μέρα δυο φορές.
Για χάρη σου, μα το Θεό,
κρυώνω τώρα στο στενό.
Για χάρη σου, αχ μάτια μου,
δακρύζουνε τα μάτια μου.
Τώρα με την ξαστεριά
έβγα στην ανηφοριά.
Κι εγώ θα σ’ αγαπάω
είτε θες είτε δε θες,
ακόμα κι αν ο ήλιος
βγει μια μέρα δυο φορές.
|
Gia chári su nichtóthika,
stin pagoniá klidóthika.
Gia chári su, luludi mu,
archízo to tragudi mu.
Tóra me tin ksasteriá
évga stin aniforiá.
Ki egó tha s’ agapáo
ite thes ite de thes,
akóma ki an o ílios
vgi mia méra dio forés.
Gia chári su, ma to Theó,
krióno tóra sto stenó.
Gia chári su, ach mátia mu,
dakrízune ta mátia mu.
Tóra me tin ksasteriá
évga stin aniforiá.
Ki egó tha s’ agapáo
ite thes ite de thes,
akóma ki an o ílios
vgi mia méra dio forés.
|
