|
Λίγνεψαν οι ώρες
κι είπες έχε γεια
στέρεψαν οι λέξεις
μίλησε η ματιά
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
Σφύριζαν τα πλοία
σ’ έπαιρναν μαζί
κύλησε το δάκρυ
σαν μια προσευχή
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
|
Lígnepsan i óres
ki ipes éche gia
stérepsan i léksis
mílise i matiá
Ta chéria katártia
mes stu pélagu tin erimiá
ki esí de mu milás
Ta chéria katártia
mes stu pélagu tin erimiá
mátia svisména
chaména ta diliná
ki esí de mu milás
Sfírizan ta plia
s’ épernan mazí
kílise to dákri
san mia prosefchí
Pantérimi glári
sto limáni péfti i nichtiá
ki esí de mu milás
Pantérimi glári
sto limáni péfti i nichtiá
mátia svisména
chaména ta diliná
ki esí de mu milás
|
