Κι εσύ με τα παράσημα
και εκείνος μες στο μνήμα
μακάρι να μαθαίναμε
ποιος ήτανε το θύμα
Τον ξεχάσαμε το φίλο
που πεινάει στην αυλή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή
Κι εσύ με τα άστρα του ουρανού
κι εσύ φεγγάρι μαύρο
μου κόψατε το όνειρο
μα εγώ καινούριο θα βρω
Τον ξεχάσαμε το φίλο
που πεινάει στην αυλή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή
|
Ki esí me ta parásima
ke ekinos mes sto mníma
makári na mathename
pios ítane to thíma
Ton ksechásame to fílo
pu pinái stin avlí
ine se éna déntro fíllo
ke tha anthísi tin avgí
Ki esí me ta ástra tu uranu
ki esí fengári mavro
mu kópsate to óniro
ma egó kenurio tha vro
Ton ksechásame to fílo
pu pinái stin avlí
ine se éna déntro fíllo
ke tha anthísi tin avgí
ine se éna déntro fíllo
ke tha anthísi tin avgí
|