Στα καλντερίμια του μυαλού
στέλνω τις σκέψεις τσάρκα
και βγαίνουν όλες στου γιαλού
τα κύματα σε βάρκα.
Εκεί στην πλώρη της εσύ, ήσουν
κι εγώ στην πρύμνη
με μια πανσέληνο χρυσή
κι αστέρια από ασήμι.
Κι ήταν το φιλί γλυκό
στο πρώτο μας το βράδυ
και στο κορμί μου ένιωσα
το τρυφερό σου χάδι.
Εκεί ντυθήκαν όνειρο
και ήρθαν πάλι πίσω
δίχως να πέσουν στο νερό
δίχως να το ζητήσω.
Υπόσχονται πως θα ντυθούν
στο μέλλον αναμνήσεις
κι ορκίζονται δε θα χαθούν
θα μείνουν συγκινήσεις.
Κι ήταν το φιλί γλυκό
στο πρώτο μας το βράδυ
και στο κορμί μου ένιωσα
το τρυφερό σου χάδι.
|
Sta kalnterímia tu mialu
stélno tis sképsis tsárka
ke vgenun óles stu gialu
ta kímata se várka.
Eki stin plóri tis esí, ísun
ki egó stin prímni
me mia pansélino chrisí
ki astéria apó asími.
Ki ítan to filí glikó
sto próto mas to vrádi
ke sto kormí mu éniosa
to triferó su chádi.
Eki ntithíkan óniro
ke írthan páli píso
díchos na pésun sto neró
díchos na to zitíso.
Ipóschonte pos tha ntithun
sto méllon anamnísis
ki orkízonte de tha chathun
tha minun sigkinísis.
Ki ítan to filí glikó
sto próto mas to vrádi
ke sto kormí mu éniosa
to triferó su chádi.
|