Κλαίει απόψε η καρδιά μου
και ζητώ παρηγοριά,
φλόγα έγινε ο πόνος
και με καίει σαν φωτιά.
Χάθηκες, χάθηκες,
που βρίσκεσαι δεν ξέρω,
χωρίσανε οι δρόμοι μας,
αχ! πόσο υποφέρω.
Όπου ρώτησα δεν ξέρουν
τίποτα για να μου πουν,
στην βαθιά πληγή, βοτάνι
δεν μπορούνε πια να βρουν.
Χάθηκες, χάθηκες,
που βρίσκεσαι δεν ξέρω,
χωρίσανε οι δρόμοι μας,
αχ! πόσο υποφέρω.
Κλαίει απόψε η καρδιά μου,
είναι όλα σκοτεινά
και κανένας δεν το ξέρει
αν θα σμίξουμε ξανά.
Χάθηκες, χάθηκες,
που βρίσκεσαι δεν ξέρω,
χωρίσανε οι δρόμοι μας,
αχ! πόσο υποφέρω.
|
Klei apópse i kardiá mu
ke zitó parigoriá,
flóga égine o pónos
ke me kei san fotiá.
Cháthikes, cháthikes,
pu vrískese den kséro,
chorísane i drómi mas,
ach! póso ipoféro.
Όpu rótisa den ksérun
típota gia na mu pun,
stin vathiá pligí, votáni
den borune pia na vrun.
Cháthikes, cháthikes,
pu vrískese den kséro,
chorísane i drómi mas,
ach! póso ipoféro.
Klei apópse i kardiá mu,
ine óla skotiná
ke kanénas den to kséri
an tha smíksume ksaná.
Cháthikes, cháthikes,
pu vrískese den kséro,
chorísane i drómi mas,
ach! póso ipoféro.
|