Κάποιοι κλέφτες που λες
σε κάποια μας φάση
μας παίρνουν κάτι απ’ το χθες
στο τώρα μπροστά.
Έρχονται σαν σκιές
με τη δουλειά τους μεθάνε
κι όταν φεύγουν και πάνε
είναι πλέον αργά.
Κι εσύ που δεν είσαι έτσι
πώς μ’ έχεις γελάσει
πώς μ’ έχεις ληστέψει
με μάτια ανοιχτά
σε κοιτούσα γυμνή
και είχα πιστέψει
πως πίσω απ’ τα στήθη σου αυτά
χτυπούσε η καρδιά.
Δε θα πω ότι φταις
να σε διαβάσω ζητούσα
σε θεωρίες και λόγια
από βιβλία παλιά.
Σ’ έπλαθα ιδανική
κι ούτε που σε ρωτούσα
για να ‘χω το άλλοθι τώρα
που προδομένου ξανά.
Κι εσύ που δεν είσαι έτσι
πώς μ’ έχεις γελάσει
πώς μ’ έχεις ληστέψει
με μάτια ανοιχτά
σε κοιτούσα γυμνή
και είχα πιστέψει
πως δε θα τη χάσω ξανά
τη φτωχή μου καρδιά.
|
Kápii kléftes pu les
se kápia mas fási
mas pernun káti ap’ to chthes
sto tóra brostá.
Έrchonte san skiés
me ti duliá tus metháne
ki ótan fevgun ke páne
ine pléon argá.
Ki esí pu den ise étsi
pós m’ échis gelási
pós m’ échis listépsi
me mátia anichtá
se kitusa gimní
ke icha pistépsi
pos píso ap’ ta stíthi su aftá
chtipuse i kardiá.
De tha po óti ftes
na se diaváso zitusa
se theoríes ke lógia
apó vivlía paliá.
S’ éplatha idanikí
ki ute pu se rotusa
gia na ‘cho to állothi tóra
pu prodoménu ksaná.
Ki esí pu den ise étsi
pós m’ échis gelási
pós m’ échis listépsi
me mátia anichtá
se kitusa gimní
ke icha pistépsi
pos de tha ti cháso ksaná
ti ftochí mu kardiá.
|