Ένα πικρό ξημέρωμα
Στης πόλης το δυσκίνητο
Να κλέβει από τον ύπνο μου
Και να `ναι ασυγκίνητο.
Ένα πρωί οκτάωρο
Κομπιούτερ και προγράμματα
Οθόνη για διάλογο
Και σώμα για πειράματα.
Κομματιασμένη μου ζωή
Πώς να ενώσω
Τις αυταπάτες
Με τους δύσκολους καιρούς
Κομματιασμένη μου ζωή
Πώς να πληρώσω
Να βάλω χρώμα
Στους δικούς μου ουρανούς.
Τελειώνει το απόγευμα
Και ακόμα δε σχολάσαμε
Παλεύω με την κούραση
Και νιώθω πως γεράσαμε.
Ένα φεγγάρι δύσκολο
Φωτίζει τα αινίγματα
Κι εγώ γυρεύω ανάσκελα
Του κόσμου τα νοήματα.
Κομματιασμένη μου ζωή
Πώς να ενώσω
Τις αυταπάτες
Με τους δύσκολους καιρούς
Κομματιασμένη μου ζωή
Πώς να πληρώσω
Να βάλω χρώμα
Στους δικούς μου ουρανούς.
|
Έna pikró ksiméroma
Stis pólis to diskínito
Na klévi apó ton ípno mu
Ke na `ne asigkínito.
Έna pri oktáoro
Kobiuter ke prográmmata
Othóni gia diálogo
Ke sóma gia pirámata.
Kommatiasméni mu zoí
Pós na enóso
Tis aftapátes
Me tus dískolus kerus
Kommatiasméni mu zoí
Pós na pliróso
Na válo chróma
Stus dikus mu uranus.
Telióni to apógevma
Ke akóma de scholásame
Palevo me tin kurasi
Ke niótho pos gerásame.
Έna fengári dískolo
Fotízi ta enígmata
Ki egó girevo anáskela
Tu kósmu ta noímata.
Kommatiasméni mu zoí
Pós na enóso
Tis aftapátes
Me tus dískolus kerus
Kommatiasméni mu zoí
Pós na pliróso
Na válo chróma
Stus dikus mu uranus.
|