Τραβήξου πιο πέρα μούσα μου και δώσ’ μου
λίγο έμπνευση να γράψω δυο λόγια για την γωνιά του κόσμου
που διαλέξαμε να φτιάξουμε το όνειρό μας
με λίγο χώμα και νερό απ’ τον ουρανό μας.
Με τη φωτιά που `καιγε τώρα καιρό τα σωθηκά μας
τρατάρουμε και τον φονιά μας
η φυγή μας στολίστηκε με μελωδίες και λέξεις
και γουστάρουμε πολύ ψυχή μου κοίτα ν’ αντέξεις.
Σκίσαμε λίγο τα μανίκια απ’ την παλιά τη φορεσιά
τώρα χωρίς δεκανίκια και μακριά απ’ τη μοιρασιά
θα κοιτάμε χωρίς ποτέ να γελάμε
κάποτε όλα ήταν μαζί δεν το ξεχνάμε.
Κάποιοι διαλέξανε αυτά τα ρούχα τους να `ναι καλά
ντυθήκανε ανάλογα και φύγαν για ψηλά
άλλοι αράξανε στη λερωμένη τους φωλιά
τώρα οι προδότες είν’ της μόδας να στέλνουνε φιλιά.
Κάποιοι θα ντύσουνε τη φτήνια μας χλιδή
και που `σαι ακόμα τα πιο καλά δεν τα `χεις δει
τώρα που τελειώνουνε τα χρόνια του 9
εδώ στου κόσμου τη μικρή μας τη γωνιά.
Εδώ στου κόσμου τη γωνιά
έφτιαξα όνειρο φονιά,
πέταξα τη φορεσιά,
δε χωράω στη μοιρασιά.
Σ’ αυτήν εδώ λοιπόν τη μικρή κοσμογωνιά
φτιάξαμε όνειρο μικρό φονιά
που μπορεί και να σκοτώσει πρώτα εμάς
ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς.
Όλοι οι άλλο οι παγκόσμιοι ανάγκη δεν έχουν
αν βγει στην πιάτσα η μόδα πίσω της τρέχουν
να της ψωνίσουν νυφικό να της τάξουνε γάμο
και ν’ αφήσουν την ψυχή τους στα πόδια της χάμω.
Όμως εμάς η φωτιά κι η προσφυγιά μας
είναι γκόμενες πιστές στην αγκαλιά μας
που ποτέ τους δε θα φύγουν μέσα απ’ την ψυχή μας
κι αν θα χαθούμε νωρίς θα `ρθουν μαζί μας.
Φτάνει που ζήσαμε παρέα χωρίς ζωή κανείς να κλέψει
κι ούτε απλώσαμε χέρι σε ό,τι είχαμε ζηλέψει
φτιάξαμε μόνοι στη λάσπη το όνειρό μας
το ίδιο μισούμε μετά το λυτρωμό μας.
Το ίδιο ψέμα φτύνουμε απ’ το στόμα
κι αν φοβάστε δεν είναι αργά ακόμα
ο ήλιος θα σας φέρει τα πιο κακά μαντάτα
σε τούτη τη γωνιά θα `μαστε πρόσφυγες για πάντα.
Κι άντε να δώ κουράγιο που θα βρειτε
στους αφέντες σαν ξανά υποκλιθείτε
για να κρεμάσουν το όνειρό μας όμως δε φτάνουν τα σκοινιά
μέχρι εδώ στου κόσμου τη γωνιά.
|
Travíksu pio péra musa mu ke dós’ mu
lígo ébnefsi na grápso dio lógia gia tin goniá tu kósmu
pu dialéksame na ftiáksume to óniró mas
me lígo chóma ke neró ap’ ton uranó mas.
Me ti fotiá pu `kege tóra keró ta sothiká mas
tratárume ke ton foniá mas
i figí mas stolístike me melodíes ke léksis
ke gustárume polí psichí mu kita n’ antéksis.
Skísame lígo ta maníkia ap’ tin paliá ti foresiá
tóra chorís dekaníkia ke makriá ap’ ti mirasiá
tha kitáme chorís poté na geláme
kápote óla ítan mazí den to ksechnáme.
Kápii dialéksane aftá ta rucha tus na `ne kalá
ntithíkane análoga ke fígan gia psilá
álli aráksane sti leroméni tus foliá
tóra i prodótes in’ tis módas na stélnune filiá.
Kápii tha ntísune ti ftínia mas chlidí
ke pu `se akóma ta pio kalá den ta `chis di
tóra pu teliónune ta chrónia tu 9
edó stu kósmu ti mikrí mas ti goniá.
Edó stu kósmu ti goniá
éftiaksa óniro foniá,
pétaksa ti foresiá,
de choráo sti mirasiá.
S’ aftín edó lipón ti mikrí kosmogoniá
ftiáksame óniro mikró foniá
pu bori ke na skotósi próta emás
ute na fováse ma ute ke na gelás.
Όli i állo i pagkósmii anágki den échun
an vgi stin piátsa i móda píso tis tréchun
na tis psonísun nifikó na tis táksune gámo
ke n’ afísun tin psichí tus sta pódia tis chámo.
Όmos emás i fotiá ki i prosfigiá mas
ine gkómenes pistés stin agkaliá mas
pu poté tus de tha fígun mésa ap’ tin psichí mas
ki an tha chathume norís tha `rthun mazí mas.
Ftáni pu zísame paréa chorís zoí kanis na klépsi
ki ute aplósame chéri se ó,ti ichame zilépsi
ftiáksame móni sti láspi to óniró mas
to ídio misume metá to litromó mas.
To ídio pséma ftínume ap’ to stóma
ki an fováste den ine argá akóma
o ílios tha sas féri ta pio kaká mantáta
se tuti ti goniá tha `maste prósfiges gia pánta.
Ki ánte na dó kurágio pu tha vrite
stus aféntes san ksaná ipoklithite
gia na kremásun to óniró mas ómos de ftánun ta skiniá
méchri edó stu kósmu ti goniá.
|