|
Τόσο στη ζήση μου ποτέ δε γλέντησα
όσο με σένα κούκλα μου λεβέντισσα.
Γι’ αυτό και μου ‘γινες το σπλάγχνο το αιώνιο
κι ίσως για σένα αυτοκτονήσω με το κώνειο.
Τον ερχομό σου είδες πόσο γιόρτασα
και πια κοντά σου την αγάπη χόρτασα.
Άλλο από σε δε βρήκα γνήσιο αριστούργημα
κι όμως φοβάμαι μη με στείλεις στο κακούργημα.
Κούκλα μου, γίνε σε όλη τη ζωή σου πια δική μου,
κούκλα μου, να σε φωνάζω εγώ και να με λες κουκλί μου.
Κούκλα μου, έγινες σφαίρα και δε βρίσκω πια σκοπό,
κούκλα μου, για να σου λέω μες στ’ αυτί το σ’ αγαπώ.
Στο δρόμο μου δεν ξέρω πως ξεφύτρωσες
μα από κάτι ξόανα με γλίτωσες.
Κι αν που σκαρτάρησα που σ’ έκανα προσκύνημα
θα κάνω κατά του ωραίου φύλου κίνημα.
Αν μάθω πως κοιτάς κάποιο παλιόπαιδο
όλος ο κόσμος θα γενεί στρατόπεδο.
Κι αν πάρω απόφαση να γίνω πια Οθέλλος σου
τότε προβλέπω πολύ άδοξο το τέλος σου.
Κούκλα μου, γίνε σε όλη τη ζωή σου πια δική μου,
κούκλα μου, να σε φωνάζω εγώ και να με λες κουκλί μου.
Κούκλα μου, έγινες σφαίρα και δε βρίσκω πια σκοπό,
κούκλα μου, για να σου λέω μες στ’ αυτί το σ’ αγαπώ.
|
Tóso sti zísi mu poté de gléntisa
óso me séna kukla mu levéntissa.
Gi’ aftó ke mu ‘gines to splágchno to eónio
ki ísos gia séna aftoktoníso me to kónio.
Ton erchomó su ides póso giórtasa
ke pia kontá su tin agápi chórtasa.
Άllo apó se de vríka gnísio aristurgima
ki ómos fováme mi me stilis sto kakurgima.
Kukla mu, gine se óli ti zoí su pia dikí mu,
kukla mu, na se fonázo egó ke na me les kuklí mu.
Kukla mu, égines sfera ke de vrísko pia skopó,
kukla mu, gia na su léo mes st’ aftí to s’ agapó.
Sto drómo mu den kséro pos ksefítroses
ma apó káti ksóana me glítoses.
Ki an pu skartárisa pu s’ ékana proskínima
tha káno katá tu oreu fílu kínima.
An mátho pos kitás kápio paliópedo
ólos o kósmos tha geni stratópedo.
Ki an páro apófasi na gino pia Othéllos su
tóte provlépo polí ádokso to télos su.
Kukla mu, gine se óli ti zoí su pia dikí mu,
kukla mu, na se fonázo egó ke na me les kuklí mu.
Kukla mu, égines sfera ke de vrísko pia skopó,
kukla mu, gia na su léo mes st’ aftí to s’ agapó.
|
