|
Καμιά φωνή, καμιά σιωπή
δεν έφτασε ως τ’ αυτιά σου, ν’ ακουστεί
κανένας πόνος στη ζωή
δεν μ’ έσκαψε όσο αυτή η κρυφή πληγή.
Πάγος, καίει τα φιλιά
χείλη μένουν στεγνά
κι όταν λιώσουν τα κεριά
λουλούδι,
τρυπάει τις στάχτες για να βγει
τραγούδι μέσ’ απ’ την κρυφή πληγή.
Φιλί αργό κι αλκοολικό
χτυπάει ο παλμός του το μυαλό
αν είχα άλλοθι γερό
θα σ’ έπνιγα στα δάκρυα πριν καώ.
|
Kamiá foní, kamiá siopí
den éftase os t’ aftiá su, n’ akusti
kanénas pónos sti zoí
den m’ éskapse óso aftí i krifí pligí.
Págos, kei ta filiá
chili ménun stegná
ki ótan liósun ta keriá
luludi,
tripái tis stáchtes gia na vgi
tragudi més’ ap’ tin krifí pligí.
Filí argó ki alkoolikó
chtipái o palmós tu to mialó
an icha állothi geró
tha s’ épniga sta dákria prin kaó.
|
