Στην Κωνσταντινούπολη όποιος κι αν θα πάει,
όσα δουν τα μάτια του δεν τα λησμονά.
Πέραν, Πριγκιπόνησο, Γαλατά Σεράι,
αναμνήσεις όμορφες, μέρη μαγικά.
Κωνσταντινούπολη, ωραία πολιτεία,
Κωνσταντινούπολη, ωραία ζωγραφιά,
με πλημμυρίζει μια γλυκιά μελαγχολία,
όταν θυμάμαι καθεμιά σου ομορφιά.
Του Βοσπόρου τα νερά, τ’ όμορφο Φανάρι
στην ψυχή μου τα ‘κλεισα και δεν τα ξεχνώ.
Πόλη, την καρδούλα μου σκλάβα μου ‘χεις πάρει
κι όποτε σε σκέπτομαι πάντοτε πονώ.
Κωνσταντινούπολη, ωραία πολιτεία,
Κωνσταντινούπολη, ωραία ζωγραφιά,
με πλημμυρίζει μια γλυκιά μελαγχολία,
όταν θυμάμαι καθεμιά σου ομορφιά.
|
Stin Konstantinupoli ópios ki an tha pái,
ósa dun ta mátia tu den ta lismoná.
Péran, Prigkipóniso, Galatá Serái,
anamnísis ómorfes, méri magiká.
Konstantinupoli, orea politia,
Konstantinupoli, orea zografiá,
me plimmirízi mia glikiá melagcholía,
ótan thimáme kathemiá su omorfiá.
Tu Oospóru ta nerá, t’ ómorfo Fanári
stin psichí mu ta ‘klisa ke den ta ksechnó.
Póli, tin kardula mu skláva mu ‘chis pári
ki ópote se sképtome pántote ponó.
Konstantinupoli, orea politia,
Konstantinupoli, orea zografiá,
me plimmirízi mia glikiá melagcholía,
ótan thimáme kathemiá su omorfiá.
|