Στο γιο σου, τον Ηλία, μην γκρινιάζεις,
και τις φωνές, στο σπίτι, μην του βάζεις,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί.
Έρχετ’ αργά στο σπίτι, και θυμώνεις,
κι όταν τον πλένεις και τονε μπαλώνεις,
του αρχινάς της γκρίνιας το βιολί,
του αρχινάς της γκρίνιας το βιολί.
Αν είχες τέσσερα παιδιά, κυρά Ασπασία,
τέτοια παιδιά, σαν τον Ηλία,
θα σου `χαν κάνει άγαλμα
μέσ’ στου Βαρδάρη την πλατεία,
αν είχες τέσσερα παιδιά, σαν τον Ηλία,
αχ, κυρά – Ασπασία.
Λόγια πικρά με το παιδί σου μην αλλάζεις,
μούτρα, ποτέ να μην του κατεβάζεις,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί.
Με την δουλειά κουράζεται και θέλει
απ’ την ζωή να παίρνει λίγο μέλι,
λιγάκι έξω να το ρίχνει δηλαδή,
λιγάκι έξω να το ρίχνει δηλαδή.
Αν είχες τέσσερα παιδιά, κυρά – Ασπασία,
τέτοια παιδιά, σαν τον Ηλία,
θα σου `χαν κάνει άγαλμα
μέσ’ στου Βαρδάρη την πλατεία,
αν είχες τέσσερα παιδιά, σαν τον Ηλία,
αχ, κυρά – Ασπασία.
|
Sto gio su, ton Ilía, min gkriniázis,
ke tis fonés, sto spíti, min tu vázis,
ine polí filótimo pedí,
ine polí filótimo pedí.
Έrchet’ argá sto spíti, ke thimónis,
ki ótan ton plénis ke tone balónis,
tu archinás tis gkrínias to violí,
tu archinás tis gkrínias to violí.
An iches téssera pediá, kirá Aspasía,
tétia pediá, san ton Ilía,
tha su `chan káni ágalma
més’ stu Oardári tin platia,
an iches téssera pediá, san ton Ilía,
ach, kirá – Aspasía.
Lógia pikrá me to pedí su min allázis,
mutra, poté na min tu katevázis,
ine polí filótimo pedí,
ine polí filótimo pedí.
Me tin duliá kurázete ke théli
ap’ tin zoí na perni lígo méli,
ligáki ékso na to ríchni diladí,
ligáki ékso na to ríchni diladí.
An iches téssera pediá, kirá – Aspasía,
tétia pediá, san ton Ilía,
tha su `chan káni ágalma
més’ stu Oardári tin platia,
an iches téssera pediá, san ton Ilía,
ach, kirá – Aspasía.
|