Τρεις μέρες να `ρθεις εδώ να φανείς
κι εγώ με τον πόνο γλεντάω,
κι αυτό το πρωί δεν είδα ψυχή
μα λες κι είσαι εδώ σου μιλάω.
Αν είσαι λάθος και πάθος μου τυφλό
πόσο η καρδιά μου το βλέπει σωστό
κι αν είσαι πάθος και λάθος μου πικρό
πάλι και πάλι θα λέω σ’ αγαπώ.
Με μάτια θολά, με χείλη αρμυρά
τον κόσμο στους δρόμους ρωτάω,
αν σ’ είδε κανείς και αν ξαναρθείς
τι ψάχνω η τρελή, τι ζητάω.
Αν είσαι λάθος και πάθος μου τυφλό
πόσο η καρδιά μου το βλέπει σωστό
κι αν είσαι πάθος και λάθος μου πικρό
πάλι και πάλι θα λέω σ’ αγαπώ.
|
Tris méres na `rthis edó na fanis
ki egó me ton póno glentáo,
ki aftó to pri den ida psichí
ma les ki ise edó su miláo.
An ise láthos ke páthos mu tifló
póso i kardiá mu to vlépi sostó
ki an ise páthos ke láthos mu pikró
páli ke páli tha léo s’ agapó.
Me mátia tholá, me chili armirá
ton kósmo stus drómus rotáo,
an s’ ide kanis ke an ksanarthis
ti psáchno i trelí, ti zitáo.
An ise láthos ke páthos mu tifló
póso i kardiá mu to vlépi sostó
ki an ise páthos ke láthos mu pikró
páli ke páli tha léo s’ agapó.
|