Μου ‘παν δεν κάνω εγώ για σένα
πως θέλεις κάτι σταθερό
πως θα ‘μαι πάντα στα χαμένα
και να αλλάξω δεν μπορώ
Σου λεν’ δεν είμαι εγώ για σένα
και να ερωτευτείς ξανά
μα σ’ τα ‘χω πει κι είναι γραμμένα
ό,τι αξίζει έτσι πονά
Ένα λαχείο είν’ η ζωή
κι άμα το βρεις μην το πετάξεις
Ένα λαχείο εμείς μαζί
και θα με βρεις όπου κι αν ψάξεις
Μου λένε πρέπει να σ’ αφήσω
να πάψω πια να σε ενοχλώ
τις τρέλες μου να σταματήσω
πως δεν σου κάνω εγώ καλό
Λένε πως έτσι θα ‘σαι happy
τι κι αν πεθαίνω κι αν πονώ
Ναι! Φονικό είν’ η αγάπη
που σε αφήνει ζωντανό
Ένα λαχείο
Σ’ ένα όνειρο, στα πλήθη
στης ζωής το παραμύθι
μέσα σ’ όλα μου τα λάθη
έχω πάθει κι έχω μάθει
δε φοβάμαι αυτά τα χάλια
θα το πω και στα κανάλια
η δική μου η αλάνα
όπου είσαι !
έχω βρει εγώ εμένα
κι έναν θησαυρό: εσένα!
και θα περιμένω πάντα
να χορέψουμε lambada
πιο πολύ ερωτευμένοι
και οι δύο μεθυσμένοι
από τζιν κι από ουΐσκι
πια κανείς δεν θα μας βρίσκει
στο δικό μας τον πλανήτη
στο καινούργιο μας το σπίτι
θα ‘ρθει τότε μία μέρα
μία ξέμπαρκη Δευτέρα
που θα γράφει στο ψυγείο
θα νομίζεις είν’ αστείο
«καλημέρα ερωτά μου
θες να κάνεις τα παιδιά μου;»
|
Mu ‘pan den káno egó gia séna
pos thélis káti statheró
pos tha ‘me pánta sta chaména
ke na allákso den boró
Su len’ den ime egó gia séna
ke na eroteftis ksaná
ma s’ ta ‘cho pi ki ine gramména
ó,ti aksízi étsi poná
Έna lachio in’ i zoí
ki áma to vris min to petáksis
Έna lachio emis mazí
ke tha me vris ópu ki an psáksis
Mu léne prépi na s’ afíso
na pápso pia na se enochló
tis tréles mu na stamatíso
pos den su káno egó kaló
Léne pos étsi tha ‘se happy
ti ki an petheno ki an ponó
Ne! Fonikó in’ i agápi
pu se afíni zontanó
Έna lachio
S’ éna óniro, sta plíthi
stis zoís to paramíthi
mésa s’ óla mu ta láthi
écho páthi ki écho máthi
de fováme aftá ta chália
tha to po ke sta kanália
i dikí mu i alána
ópu ise !
écho vri egó eména
ki énan thisavró: eséna!
ke tha periméno pánta
na chorépsume lambada
pio polí erotevméni
ke i dío methisméni
apó tzin ki apó uΐski
pia kanis den tha mas vríski
sto dikó mas ton planíti
sto kenurgio mas to spíti
tha ‘rthi tóte mía méra
mía ksébarki Deftéra
pu tha gráfi sto psigio
tha nomízis in’ astio
«kaliméra erotá mu
thes na kánis ta pediá mu;»
|