|
Λείπεις εσύ και η ζωή τελειώνει
λείπεις εσύ τα άγγιγμα και η φωνή σου
Δευτέρα βράδυ να γυρίσεις περιμένω
έφυγες και όλα σταματήσανε στο χτες
τρίτη απόγευμα και ακόμα επιμένω
τον εαυτό μου έχω πείσει πως δεν φταις
νίκησε ο πόνος την ντροπή πρωί Τετάρτης
Σαββάτο έφτασε μα ακόμα να φανείς
δεν με ενδιαφέρει το γιατί
μου φτάνει να ‘ρθεις
πριν ξημερώσει μοναξιά της Κυριακής.
Λείπεις εσύ και η ζωή μου τελειώνει
είναι πρωί μα για μένα νυχτώνει
λείπεις εσύ, το άγγιγμα και η φωνή σου
και ότι αγαπώ, μαζί σου.
Έκανε ο χρόνος την αγάπη τιμωρία
κι όσο περνάει με πονάει πιο πολύ
να είχα την δύναμη να δείξω αδιαφορία
όμως σ’αυτό εσύ ήσουν πάντα πιο καλή.
Να ‘ξερες πόσο σ’ αγαπώ και μου ‘χεις λείψει
έγινε η σκέψη και η καρδιά μου φυλακή
κι αν η ζωή την ευτυχία μου χει κρύψει
κανείς ποτέ δεν θα σε βγάλει από ‘κει.
Λείπεις εσύ και η ζωή μου τελειώνει
είναι πρωί μα για μένα νυχτώνει
λείπεις εσύ, το άγγιγμα και η φωνή σου
και ότι αγαπώ, μαζί σου
|
Lipis esí ke i zoí telióni
lipis esí ta ángigma ke i foní su
Deftéra vrádi na girísis periméno
éfiges ke óla stamatísane sto chtes
tríti apógevma ke akóma epiméno
ton eaftó mu écho pisi pos den ftes
níkise o pónos tin ntropí pri Tetártis
Savváto éftase ma akóma na fanis
den me endiaféri to giatí
mu ftáni na ‘rthis
prin ksimerósi monaksiá tis Kiriakís.
Lipis esí ke i zoí mu telióni
ine pri ma gia ména nichtóni
lipis esí, to ángigma ke i foní su
ke óti agapó, mazí su.
Έkane o chrónos tin agápi timoría
ki óso pernái me ponái pio polí
na icha tin dínami na dikso adiaforía
ómos s’aftó esí ísun pánta pio kalí.
Na ‘kseres póso s’ agapó ke mu ‘chis lipsi
égine i sképsi ke i kardiá mu filakí
ki an i zoí tin eftichía mu chi krípsi
kanis poté den tha se vgáli apó ‘ki.
Lipis esí ke i zoí mu telióni
ine pri ma gia ména nichtóni
lipis esí, to ángigma ke i foní su
ke óti agapó, mazí su
|
