Άμα τη εμφανίσει είμαστε όλοι ίσοι
κάτω από τον ίδιο ουρανό.
Μέσα στην καρδιά μας, μέσα στα όνειρα μας
το φεγγάρι έχουμε κοινό.
Είχα φτιάξει τότε που ήμουνα δεκάξι
μια βαρκούλα που ‘βαζε νερά.
Τα ταξίδια μου έμεναν στην ίδια τάξη,
με βοηθητικές όλη η χαρά.
Στο λευκό μου φανελάκι ένα αηδόνι
ακριβώς επάνω στην καρδιά.
Στο λευκό μου φανελάκι αυτό το αηδόνι
ποτέ δεν έβγαζε μιλιά.
Έβγαζα τ’ αγκάθι απ’ της καρδιάς τα βάθη
έπινα νερό μεταλλικό.
Νύχτωνε στην πόλη κι όλοι ονειροπόλοι
κρεμασμένοι στο ακουστικό.
Είχα φτιάξει τότε που ήμουνα δεκάξι
μια βαρκούλα που ‘βαζε νερά.
Τα ταξίδια μου έμεναν στην ίδια τάξη,
με βοηθητικές όλη η χαρά.
Στο λευκό μου φανελάκι ένα αηδόνι
ακριβώς επάνω στην καρδιά.
Στο λευκό μου φανελάκι αυτό το αηδόνι
ποτέ δεν έβγαζε μιλιά.
Στο λευκό μου φανελάκι ένα αηδόνι
ακριβώς επάνω στην καρδιά.
Στο λευκό μου φανελάκι αυτό το αηδόνι
τώρα ανοίγει τα φτερά.
|
Άma ti emfanísi imaste óli ísi
káto apó ton ídio uranó.
Mésa stin kardiá mas, mésa sta ónira mas
to fengári échume kinó.
Icha ftiáksi tóte pu ímuna dekáksi
mia varkula pu ‘vaze nerá.
Ta taksídia mu émenan stin ídia táksi,
me voithitikés óli i chará.
Sto lefkó mu faneláki éna aidóni
akrivós epáno stin kardiá.
Sto lefkó mu faneláki aftó to aidóni
poté den évgaze miliá.
Έvgaza t’ agkáthi ap’ tis kardiás ta váthi
épina neró metallikó.
Níchtone stin póli ki óli oniropóli
kremasméni sto akustikó.
Icha ftiáksi tóte pu ímuna dekáksi
mia varkula pu ‘vaze nerá.
Ta taksídia mu émenan stin ídia táksi,
me voithitikés óli i chará.
Sto lefkó mu faneláki éna aidóni
akrivós epáno stin kardiá.
Sto lefkó mu faneláki aftó to aidóni
poté den évgaze miliá.
Sto lefkó mu faneláki éna aidóni
akrivós epáno stin kardiá.
Sto lefkó mu faneláki aftó to aidóni
tóra anigi ta fterá.
|