Ποτέ μου δε φοβήθηκα τα βάθη τα μεγάλα
Τις νύχτες σαν ολόγραμμα κατέβαινα τη σκάλα
Κι ήρθα να σε βρω με μάτια κλειστά
Πέρασα γκρεμούς πελάγη βουνά
Μπήκα μες στον σκοτεινό σου βυθό
Για μια λιακάδα
Δε σου είπα λόγια που σου ‘χουν πει
Είμαι εδώ κι αυτό μιλάει πιο πολύ
Μπήκα μες στον σκοτεινό σου βυθό
Για μια λιακάδα
Ποτέ μου δε φοβήθηκα τα βάθη τα μεγάλα
Έτρεμα μόνο τα ρηχά ζωή σε μια ψιχάλα
Κι ήρθα να σε βρω με μάτια κλειστά
Πέρασα γκρεμούς πελάγη βουνά
Μπήκα μες στον σκοτεινό σου βυθό
Για μια λιακάδα
Δε σου είπα λόγια που σου ‘χουν πει
Είμαι εδώ κι αυτό μιλάει πιο πολύ
Μπήκα μες στον σκοτεινό σου βυθό
Για μια λιακάδα
|
Poté mu de fovíthika ta váthi ta megála
Tis níchtes san ológramma katévena ti skála
Ki írtha na se vro me mátia klistá
Pérasa gkremus pelági vuná
Bíka mes ston skotinó su vithó
Gia mia liakáda
De su ipa lógia pu su ‘chun pi
Ime edó ki aftó milái pio polí
Bíka mes ston skotinó su vithó
Gia mia liakáda
Poté mu de fovíthika ta váthi ta megála
Έtrema móno ta richá zoí se mia psichála
Ki írtha na se vro me mátia klistá
Pérasa gkremus pelági vuná
Bíka mes ston skotinó su vithó
Gia mia liakáda
De su ipa lógia pu su ‘chun pi
Ime edó ki aftó milái pio polí
Bíka mes ston skotinó su vithó
Gia mia liakáda
|