Με το βλέμμα μου το άδειο
προσπαθώ να βρω στο ράδιο λίγο φως
και το μπάσα με τα πρίμα
θα μου φέρουν σ’ ένα κύμα λίγο φως.
Κι αν στο τζάμι της αγάπης πέσει φως,
θα κυλήσει σαν το δάκρυ ο υδρατμός,
με τα πρίμα και τα μπάσα,
στείλε μου με μιαν ανάσα λίγο φως.
Και το βροχερό Σαββάτο
μου στραγγίζει, κάτω – κάτω, λίγο φως,
μες στην πρωινή μου σκέψη,
έρχεται να βασιλέψει λίγο φως.
Κι αν στο τζάμι της αγάπης πέσει φως,
θα κυλήσει σαν το δάκρυ ο υδρατμός,
με τα χείλη του Σαββάτου,
θα ρουφήξω, του θανάτου, λίγο φως.
Κι αν στο τζάμι της αγάπης πέσει φως,
θα κυλήσει σαν το δάκρυ ο υδρατμός,
με τα πρίμα και τα μπάσα,
στείλε μου με μιαν ανάσα λίγο φως.
|
Me to vlémma mu to ádio
prospathó na vro sto rádio lígo fos
ke to bása me ta príma
tha mu férun s’ éna kíma lígo fos.
Ki an sto tzámi tis agápis pési fos,
tha kilísi san to dákri o idratmós,
me ta príma ke ta bása,
stile mu me mian anása lígo fos.
Ke to vrocheró Savváto
mu strangizi, káto – káto, lígo fos,
mes stin priní mu sképsi,
érchete na vasilépsi lígo fos.
Ki an sto tzámi tis agápis pési fos,
tha kilísi san to dákri o idratmós,
me ta chili tu Savvátu,
tha rufíkso, tu thanátu, lígo fos.
Ki an sto tzámi tis agápis pési fos,
tha kilísi san to dákri o idratmós,
me ta príma ke ta bása,
stile mu me mian anása lígo fos.
|