Ποια είσαι εσύ δε σε ρωτάω
Κι ας μ’ αγαπάς κι ας σε φιλάω
Στοίχημα την ζωή μου πάω
Πως θα μου φύγεις την αυγή
Δε φταις εσύ όμως γι’ αυτό
Είναι της μοίρας μου γραφτό
Την νύχτα να γελάω
Τη μέρα να πονώ
Λυπάμαι που σε χάνω
Αλλά και τι να κάνω
Με δίκασε η μοίρα
Να χάνω ότι πήρα
Ποια είσαι εσύ δε μ’ ενδιαφέρει
Ούτε ποιος δρόμος σ’ έχει φέρει
Αφού μου έσφιξες το χέρι
Είσαι για μένανε καλή
Κι αν είσαι για το βράδυ αυτό
Θε να σου πω κι ευχαριστώ
Αφού καθένας ξέρει
Την τύχη που ‘χω εγώ
|
Pia ise esí de se rotáo
Ki as m’ agapás ki as se filáo
Stichima tin zoí mu páo
Pos tha mu fígis tin avgí
De ftes esí ómos gi’ aftó
Ine tis miras mu graftó
Tin níchta na geláo
Ti méra na ponó
Lipáme pu se cháno
Allá ke ti na káno
Me díkase i mira
Na cháno óti píra
Pia ise esí de m’ endiaféri
Oíte pios drómos s’ échi féri
Afu mu ésfikses to chéri
Ise gia ménane kalí
Ki an ise gia to vrádi aftó
The na su po ki efcharistó
Afu kathénas kséri
Tin tíchi pu ‘cho egó
|