Μ’ άφησες πρώτα να σ’ αγαπήσω
και στα φιλιά σου να συνηθίσω,
τώρα θες να φύγεις, να με πληγώσεις
και την καρδιά μου να φαρμακώσεις.
Αχ!, αχ!
πώς θα μπορέσω να ησυχάσω,
τα δυο σου χείλη πώς να ξεχάσω,
μη με πληγώνεις κι εσύ γλυκιά μου,
μη θες να φύγεις από κοντά μου,
δείξε μου λίγο κι εσύ πως μ’ αγαπάς
πως μ’ αγαπάς.
Πού θα μ’ αφήσεις χωρίς αγάπη,
πώς θα μου δώσεις τέτοιο φαρμάκι,
τη φωτιά που έχω πώς θα τη σβήσω,
χωρίς αγάπη αχ! πώς θα ζήσω.
Αχ!, αχ!
πώς θα μπορέσω να ησυχάσω,
τα δυο σου χείλη πώς να ξεχάσω,
μη με πληγώνεις κι εσύ γλυκιά μου,
μη θες να φύγεις από κοντά μου,
δείξε μου λίγο κι εσύ πως μ’ αγαπάς
πως μ’ αγαπάς.
|
M’ áfises próta na s’ agapíso
ke sta filiá su na sinithíso,
tóra thes na fígis, na me pligósis
ke tin kardiá mu na farmakósis.
Ach!, ach!
pós tha boréso na isicháso,
ta dio su chili pós na ksecháso,
mi me pligónis ki esí glikiá mu,
mi thes na fígis apó kontá mu,
dikse mu lígo ki esí pos m’ agapás
pos m’ agapás.
Pu tha m’ afísis chorís agápi,
pós tha mu dósis tétio farmáki,
ti fotiá pu écho pós tha ti svíso,
chorís agápi ach! pós tha zíso.
Ach!, ach!
pós tha boréso na isicháso,
ta dio su chili pós na ksecháso,
mi me pligónis ki esí glikiá mu,
mi thes na fígis apó kontá mu,
dikse mu lígo ki esí pos m’ agapás
pos m’ agapás.
|