Οι μεγάλες οι αγάπες έχουν δικαίωμα
πάλι να ξαναβρεθούνε κάποιο ξημέρωμα
Στον ήλιο που ανατέλλει που σε μοιράζομαι
να πει η καρδιά μου θέλει πόσο σε χρειάζομαι
Μ΄ έκανες και ένιωσα πως έχασα τη γη
κάτω από τα πόδια μου και ξέρω το γιατί
Ένιωσα πως έχασα τις δυνατές στιγμές
κάτι που με πλήγωσε αμέτρητες φορές
Τώρα που το σκέφτομαι το παραδέχομαι
σου φωνάζω καίγομαι μέσα μου εγώ
Που είσαι να μου δείξεις το δρόμο να σε βρω
και πόσες αποδείξεις θες κοντά σου για να ‘ρθω
Μ΄ έκανες και ένιωσα πως έχασα τη γη
κάτω από τα πόδια μου και ξέρω το γιατί
Ένιωσα πως έχασα τις δυνατές στιγμές
κάτι που με πλήγωσε αμέτρητες φορές
Μ΄ έκανες και ένιωσα πως έχασα τη γη
κάτω από τα πόδια μου και ξέρω το γιατί
Ένιωσα πως έχασα στιγμές για μια ζωή
κάτι που δεν πρόκειται να μου ξανασυμβεί
|
I megáles i agápes échun dikeoma
páli na ksanavrethune kápio ksiméroma
Ston ílio pu anatélli pu se mirázome
na pi i kardiá mu théli póso se chriázome
M΄ ékanes ke éniosa pos échasa ti gi
káto apó ta pódia mu ke kséro to giatí
Έniosa pos échasa tis dinatés stigmés
káti pu me plígose amétrites forés
Tóra pu to skéftome to paradéchome
su fonázo kegome mésa mu egó
Pu ise na mu diksis to drómo na se vro
ke póses apodiksis thes kontá su gia na ‘rtho
M΄ ékanes ke éniosa pos échasa ti gi
káto apó ta pódia mu ke kséro to giatí
Έniosa pos échasa tis dinatés stigmés
káti pu me plígose amétrites forés
M΄ ékanes ke éniosa pos échasa ti gi
káto apó ta pódia mu ke kséro to giatí
Έniosa pos échasa stigmés gia mia zoí
káti pu den prókite na mu ksanasimvi
|