|
Μέσα στης νύχτας τη σιγή
κι ενώ ησύχαζε όλη η γη
σ’ ένα μου όνειρο ξανά ήρθες κοντά μου
με μια ματιά σου φωτεινή
άνοιξαν λες οι ουρανοί
και στ’ άνοιγμά τους ξαναβρήκα τη χαρά μου
Μα γιατί να ‘ναι όνειρο
μα γιατί να ‘ναι ψέμα
αφού κάθε σου βλέμμα
με γεμίζει ζωή
Μα γιατί να ‘ναι όνειρο
αφού δίχως εσένα
είναι όλα χαμένα
κι όλα δίχως πνοή
Ήρθες ξανά σαν τότε απλή
και το γλυκό σου το φιλί
ήρθες και μου ‘δωσες αγάπη μου στο στόμα
κι ήτανε τόσο ζωντανό
ήτανε τόσο αληθινό
που το γλυκό σου το φιλί με καίει ακόμα
Μα γιατί να ‘ναι όνειρο …
|
Mésa stis níchtas ti sigí
ki enó isíchaze óli i gi
s’ éna mu óniro ksaná írthes kontá mu
me mia matiá su fotiní
ániksan les i urani
ke st’ ánigmá tus ksanavríka ti chará mu
Ma giatí na ‘ne óniro
ma giatí na ‘ne pséma
afu káthe su vlémma
me gemízi zoí
Ma giatí na ‘ne óniro
afu díchos eséna
ine óla chaména
ki óla díchos pnoí
Ήrthes ksaná san tóte aplí
ke to glikó su to filí
írthes ke mu ‘doses agápi mu sto stóma
ki ítane tóso zontanó
ítane tóso alithinó
pu to glikó su to filí me kei akóma
Ma giatí na ‘ne óniro …
|
