|
Μαντουμπάλα, αγάπη γλυκιά μου,
λαχταρώ να ’ρθεις πάλι κοντά μου.
Από τότε που σ’ έχασα λιώνω,
τ’ όνομά σου φωνάζω με πόνο,
Μαντουμπάλα, Μαντουμπάλα.
Με μάτια κλαμένα στους δρόμους γυρνώ,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω.
Να σε δω κι ας πεθάνω, καλή μου.
Αυτό μόνο ζητάει η ψυχή μου.
Από τότε που σ’ έχασα λιώνω,
τ’ όνομά σου φωνάζω με πόνο,
Μαντουμπάλα, Μαντουμπάλα.
Με μάτια κλαμένα στους δρόμους γυρνώ,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω
|
Mantubála, agápi glikiá mu,
lachtaró na ’rthis páli kontá mu.
Apó tóte pu s’ échasa lióno,
t’ ónomá su fonázo me póno,
Mantubála, Mantubála.
Me mátia klaména stus drómus girnó,
mia chaméni agápi zitáo na vro,
mia chaméni agápi zitáo na vro.
Na se do ki as petháno, kalí mu.
Aftó móno zitái i psichí mu.
Apó tóte pu s’ échasa lióno,
t’ ónomá su fonázo me póno,
Mantubála, Mantubála.
Me mátia klaména stus drómus girnó,
mia chaméni agápi zitáo na vro,
mia chaméni agápi zitáo na vro
|
