Είχα γράμμα του πως θα ‘ρθει
με τα σύννεφα του Μάρτη
και τα χελιδόνια
να κρεμάσει στο κατάρτι
τον καημό μου τον αντάρτη
που με πνίγει χρόνια.
Μάρτη μου καλέ μου μήνα
έλα πιο νωρίς
για ν’ ανθίσουνε τα κρίνα
κρίνα της Λαμπρής.
Καλημέρα καλησπέρα
πέρασε και τούτ’ η μέρα
μία μένει ακόμα
κι αύριο μόλις ροδίσει
θα ‘ρθει για να με ξυπνήσει
με φιλιά στο στόμα
|
Icha grámma tu pos tha ‘rthi
me ta sínnefa tu Márti
ke ta chelidónia
na kremási sto katárti
ton kaimó mu ton antárti
pu me pnígi chrónia.
Márti mu kalé mu mína
éla pio norís
gia n’ anthísune ta krína
krína tis Labrís.
Kaliméra kalispéra
pérase ke tut’ i méra
mía méni akóma
ki avrio mólis rodísi
tha ‘rthi gia na me ksipnísi
me filiá sto stóma
|