Για διακόσια χιλιόμετρα τρέχω
για να ‘ρθω και να σ’ αγκαλιάσω.
Για διακόσια μερόνυχτα λείπεις
κι εγώ τρέχω να σε φτάσω,
κι εγώ τρέχω να σε φτάσω.
Κι ήμουν έξι μήνες μακριά σου,
κι ούτε μου ‘γραψες μια λέξη.
Έτσι κρύα είπες ένα «γεια σου»,
όταν έτρεξα για να ‘ρθω.
Για διακόσια χιλιόμετρα μόνος,
πες μου τι να σκέφτομαι, πες μου.
Σαν γυρίζω πίσω ο δρόμος
ατελείωτος θα ‘ναι, Θεέ μου,
ατελείωτος θα ‘ναι, Θεέ μου.
Κι ήμουν έξι μήνες μονάχος
κι άντεξα ως τη στιγμή
που ενώ πίστευα ότι είμαι βράχος
με διέλυσε η βροχή.
Για διακόσια χιλιόμετρα μόνος
με τα όνειρά μου χαμένα,
σκέφτομαι το λάθος που κάνεις
να μη νοιάζεσαι για μένα,
με τα όνειρά μου χαμένα.
|
Gia diakósia chiliómetra trécho
gia na ‘rtho ke na s’ agkaliáso.
Gia diakósia merónichta lipis
ki egó trécho na se ftáso,
ki egó trécho na se ftáso.
Ki ímun éksi mínes makriá su,
ki ute mu ‘grapses mia léksi.
Έtsi kría ipes éna «gia su»,
ótan étreksa gia na ‘rtho.
Gia diakósia chiliómetra mónos,
pes mu ti na skéftome, pes mu.
San girízo píso o drómos
ateliotos tha ‘ne, Theé mu,
ateliotos tha ‘ne, Theé mu.
Ki ímun éksi mínes monáchos
ki ánteksa os ti stigmí
pu enó písteva óti ime vráchos
me diélise i vrochí.
Gia diakósia chiliómetra mónos
me ta ónirá mu chaména,
skéftome to láthos pu kánis
na mi niázese gia ména,
me ta ónirá mu chaména.
|