Αν μ’ αγαπούσες όσο σ’ αγαπώ
δε θα χωρίζαμε εμείς οι δυο
θα ζούσαμε μαζί καλά και ευτυχισμένα
όμορφα σεμνά και νοικοκυρεμένα
Αν μ’ αγαπούσες όσο σ’ αγαπώ
δε θα χωρίζαμε εμείς οι δυο
δεν έχω μάθει ν’ αγαπώ λεφτά
θέλω τον άνθρωπο να `χει καρδιά.
Αν ήσουν και εσύ σαν τον εαυτό μου
έφτανε για δυο το μεροκάματο μου.
Αν μ’ αγαπούσες όσο σ `αγαπώ
δε θα χωρίζαμε εμείς οι δυο.
Εγώ θα σ’ έχω πάντα στην καρδιά
γιατί σε πόνεσα στα αληθινά
κι αν ζούμε χωριστά εγώ πονώ για σένα
πάντα σ’ αγαπώ και ας χάθηκες για μένα
Αν μ’ αγαπούσες όσο σ’ αγαπώ
δε θα χωρίζαμε εμείς οι δυο.
|
An m’ agapuses óso s’ agapó
de tha chorízame emis i dio
tha zusame mazí kalá ke eftichisména
ómorfa semná ke nikokireména
An m’ agapuses óso s’ agapó
de tha chorízame emis i dio
den écho máthi n’ agapó leftá
thélo ton ánthropo na `chi kardiá.
An ísun ke esí san ton eaftó mu
éftane gia dio to merokámato mu.
An m’ agapuses óso s `agapó
de tha chorízame emis i dio.
Egó tha s’ écho pánta stin kardiá
giatí se pónesa sta alithiná
ki an zume choristá egó ponó gia séna
pánta s’ agapó ke as cháthikes gia ména
An m’ agapuses óso s’ agapó
de tha chorízame emis i dio.
|