Μέσα στη βαρυχειμωνιά (Ο καστανάς) | Mésa sti varichimoniá (O kastanás)

Μέσα στη βαρυχειμωνιά
τώρα που κάνει κρύο
με τη φουφού μου στη γωνιά
περνάω μεγαλείο.

Έχω κάστανα στην πένα, κάστανα ξεροψημένα.
Μέσα ζάχαρη γλυκά τα κάστανα που ψήνω,
μ’ ένα φραγκάκι μοναχά τέσσερα αμέσως δίνω.
Στα κορίτσια δεν την χάνω, δίνω κι ένα παραπάνω.

Πήγαινε μια στο σινεμά και στάθηκε μπροστά μου.
Τα κάστανά σου είναι ωμά, μου είπε, καστανά μου.
Φούρνος μ’ έκανε να γίνω και μαζί της να τα ψήνω.

Mésa sti varichimoniá
tóra pu káni krío
me ti fufu mu sti goniá
pernáo megalio.

Έcho kástana stin péna, kástana kseropsiména.
Mésa záchari gliká ta kástana pu psíno,
m’ éna fragkáki monachá téssera amésos díno.
Sta korítsia den tin cháno, díno ki éna parapáno.

Pígene mia sto sinemá ke státhike brostá mu.
Ta kástaná su ine omá, mu ipe, kastaná mu.
Furnos m’ ékane na gino ke mazí tis na ta psíno.